σπάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σπάω < αρχαία ελληνική σπάω / σπῶ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sp(h)ei- (τραβώ)

Ρήμα

σπάω

(μεταβατικό)

1. προκαλώ το διαχωρισμό ενός αντικειμένου σε δύο ή περισσότερα κομμάτια εφαρμόζοντας δύναμη

   έσπασα δυο ποτήρια καθώς μετέφερα το δίσκο

2. (μεταφορικά) προκαλώ ένα ρήγμα σε ένα σύνολο

   στήθηκε ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός για να σπάσει την απεργία

3. (μεταφορικά) βάζω τέλος σε μια κατάσταση

   σπάω τη σιωπή

4. (για ρεκόρ) καταρρίπτω
5. (μεταβατικό) ξεπερνάω ένα όριο

   σπάω το φράγμα του ήχου

(αμετάβατο)

1. διαχωρίζομαι σε δύο ή περισσότερα τμήματα με την επενέργεια εξωτερικής δύναμης

   το ποτήρι έπεσε κάτω και έσπασε

2. (μεταφορικά) υφίσταμαι ένα ρήγμα

   η απεργία δεν έσπασε παρά τις επιθέσεις που δέχτηκε από τον τύπο

3. (αργκό) φεύγω

Άλλες μορφές

• σπάζω
• σπάνω

Εκφράσεις

• τη σπάω σε (κάποιον): ενοχλώ κάποιον, με τις ενέργειες ή τα σχόλια μου τον κάνω να αισθανθεί άβολα → δείτε την έκφραση: μου τη δίνει

  μου την έσπασε μ' αυτά που είπε

• σπάνε τα νερά

Συγγενικά

• σπασιματική (αργκό, νεολογισμός)
• σπάσιμο
• σπαστικός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	σπάω	έσπαγα	θα σπάω	να σπάω		σπάζοντας & σπώντας
β' ενικ.	σπας	έσπαγες	θα σπας	να σπας	σπάε
γ' ενικ.	σπάει	έσπαγε	θα σπάει	να σπάει
α' πληθ.	σπάμε	σπάγαμε	θα σπάμε	να σπάμε
β' πληθ.	σπάτε	σπάγατε	θα σπάτε	να σπάτε	σπάτε
γ' πληθ.	σπάνε	έσπαγαν σπάγανε	θα σπάνε	να σπάνε
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		έσπασα	θα σπάσω	να σπάσω		σπάσει
β' ενικ.		έσπασες	θα σπάσεις	να σπάσεις	σπάσε
γ' ενικ.		έσπασε	θα σπάσει	να σπάσει
α' πληθ.		σπάσαμε	θα σπάσουμε	να σπάσουμε
β' πληθ.		σπάσατε	θα σπάσετε	να σπάσετε	σπάστε
γ' πληθ.		έσπασαν σπάσαν(ε)	θα σπάσουν(ε)	να σπάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω σπάσει	είχα σπάσει	θα έχω σπάσει	να έχω σπάσει
β' ενικ.	έχεις σπάσει	είχες σπάσει	θα έχεις σπάσει	να έχεις σπάσει
γ' ενικ.	έχει σπάσει	είχε σπάσει	θα έχει σπάσει	να έχει σπάσει
α' πληθ.	έχουμε σπάσει	είχαμε σπάσει	θα έχουμε σπάσει	να έχουμε σπάσει
β' πληθ.	έχετε σπάσει	είχατε σπάσει	θα έχετε σπάσει	να έχετε σπάσει
γ' πληθ.	έχουν σπάσει	είχαν σπάσει	θα έχουν σπάσει	να έχουν σπάσει

Μεταφράσεις

    σπάω

αγγλικά : break (en) γαλλικά : casser (fr), rompre (fr), fracasser (fr), briser (fr) γερμανικά : brechen (de)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρήμα

σπάω, συνηρημένο: σπῶ

1. βγάζω (π.χ. το ξίφος από τη θήκη του), τραβώ, αποσπώ
2. προχωρώ μπροστά
3. μαδώ
4. ξεσκίζω
5. παρασύρω
6. ρουφώ
7. αντλώ

Συγγενικά

• σπάθη
• σπάσις
• σπάσμα
• σπασμένος
• σπίνος

Σύνθετα

• ἀνασπάω
• ἀντισπάω
• ἀποσπάω
• διασπάω
• ἐκσπάω
• ἐπισπάω
• κατασπάω
• μετασπάω
• παρασπάω
• περισπάω
• συσπάω
• ὑποσπάω

Άλλες μορφές

• σπάζω