συλλαβή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συλλαβή	οι	συλλαβές
γενική	της	συλλαβής	των	συλλαβών
αιτιατική	τη	συλλαβή	τις	συλλαβές
κλητική		συλλαβή		συλλαβές
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συλλαβή < (λόγιο) αρχαία ελληνική συλλαβή. Συγχρονικά αναλύεται σε (συν-) συλ- < αρχαία ελληνική λαβή < λαμβάνω

Προφορά

ΔΦΑ : /si.laˈvi/

συλλαβισμός : συλ‐λα‐βή

Ουσιαστικό

συλλαβή θηλυκό

• (γλωσσολογία, γραμματική) το τμήμα της λέξης που τα στοιχεία του προφέρονται μαζί και ακούγονται σαν ένας φθόγγος. Στην ελληνική γλώσσα ποτελείται τουλάχιστον από ένα φωνήεν ή δίφθογγο, είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με ένα ή περισσότερα σύμφωνα. Μια λέξη έχει τουλάχιστον μια συλλαβή

  η λέξη "αδρανής" έχει τρεις συλλαβές: α-δρα-νης

Συγγενικές λέξεις

• δυφιοσυλλαβή
• συλλαβίζω
• συλλαβικός
• συλλαβισμός
• συλλαβιστός
• συλλαβόγραμμα
• συλλαβογραφία
• συλλαβόγριφος
• -σύλλαβος

Δείτε επίσης

Όροι φωνολογίας σχετικοί με τη συλλαβή:

• έμβαση
• πυρήνας
• έξοδος
• συλλαβοποίηση

Όροι γραμματικής σχετικοί με τη συλλαβή:

• συλλαβισμός
• ενωτικό

Μεταφράσεις

    συλλαβή

αγγλικά : syllable (en) αλβανικά : rrokja (sq) βρετονικά : silabenn (br) γαλλικά : syllabe (fr) γερμανικά : Silbe (de) γίντις : ארויסזאג (yi) δανικά : stavelse (da) εβραϊκά : הברה (he) εσπεράντο : silabo (eo) ιαπωνικά : 音節 (ja) ισπανικά : sílaba (es) ιταλικά : sillaba (it) καταλανικά : síl·laba (ca) κινεζικά : 音節 (zh) κορεατικά : 음절 (ko)

νεονορβηγικά : staving (nn) νορβηγικά : stavelse (no) ολλανδικά : lettergreep (nl) οξιτανικά : sillaba (oc) ουαλικά : sillaf (cy) ουγγρικά : szótag (hu) ουκρανικά : склад (uk) πολωνικά : sylaba (pl) πορτογαλικά : sílaba (pt) ρουμανικά : silabă (ro) ρωσικά : слог (ru) (slog) σλοβακικά : slabika (sk) σουηδικά : stavelse (sv) τουρκικά : hece (tr) τσεχικά : slabika (cs) φινλανδικά : tavu (fi)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	συλλαβή	συλλαβά	συλλαβαί
Γενική	συλλαβῆς	συλλαβαῖν	συλλαβῶν
Δοτική	συλλαβῇ	συλλαβαῖν	συλλαβαῖς
Αιτιατική	συλλαβήν	συλλαβά	συλλαβάς
Κλητική	συλλαβή	συλλαβά	συλλαβαί

Ετυμολογία

συλλαβή < (συν-) συλ- + λαβή (συλλαμβάνω) < σύν + θέμα λαβ- από το ρήμα λαμβάνω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sleh₂gʷ-

Ουσιαστικό

συλλᾰβή θηλυκό συλλᾰβή

1. σύλληψη, εγκυμοσύνη
2. ζώνη, δεσμός
3. (αθλητισμός, πάλη) λαβή
4. (γραμματική) συλλαβή

Πηγές

• συλλαβή στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «συλλαβή» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.