οφθαλμός

Δείτε επίσης : ὀφθαλμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οφθαλμός	οι	οφθαλμοί
γενική	του	οφθαλμού	των	οφθαλμών
αιτιατική	τον	οφθαλμό	τους	οφθαλμούς
κλητική		οφθαλμέ		οφθαλμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ανθρώπινος οφθαλμός.

οφθαλμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀφθαλμός

οφθαλμός αρσενικό

(ανατομία) το μάτι, αισθητήριο όργανο της όρασης
(βιολογία) το σημείο (μάτι) του φυτικού βλαστού από το οποίο θα αναπτυχθεί νέος βλαστός ή νέο άνθος
(τυπογραφία) η ανάγλυφη επιφάνεια του γράμματος στο τυπογραφικό στοιχείο, χωρίς τις άνω και κάτω πατούρες του

δια γυμνού οφθαλμού: με γυμνό μάτι
εν ριπή οφθαλμού: με μια ματιά, πάρα πολύ γρήγορα
οφθαλμόν αντί οφθαλμού (και οδόντα αντί οδόντος): να ανταποδίδεις το κακό με το (ίδιο) κακό
χάρμα οφθαλμών: για κάτι εξαιρετικά όμορφο
ως κόρην οφθαλμού: για κάτι που κανείς το προσέχει και το φροντίζει ιδιαίτερα (σαν τα μάτια του)

όπως ενδεικτικά:

οφθαλμός