πρωτοπόρος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πρωτοπόρος	η	πρωτοπόρα & πρωτοπόρος	το	πρωτοπόρο
γενική	του	πρωτοπόρου	της	πρωτοπόρας & πρωτοπόρου	του	πρωτοπόρου
αιτιατική	τον	πρωτοπόρο	την	πρωτοπόρα & πρωτοπόρο	το	πρωτοπόρο
κλητική		πρωτοπόρε		πρωτοπόρα & πρωτοπόρε		πρωτοπόρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πρωτοπόροι	οι	πρωτοπόρες & πρωτοπόροι	τα	πρωτοπόρα
γενική	των	πρωτοπόρων	των	πρωτοπόρων	των	πρωτοπόρων
αιτιατική	τους	πρωτοπόρους	τις	πρωτοπόρες & πρωτοπόρους	τα	πρωτοπόρα
κλητική		πρωτοπόροι		πρωτοπόρες & πρωτοπόροι		πρωτοπόρα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «κερδοφόρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πρωτοπόρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πρωτοπόρος (πρωτοτάξιδος) < αρχαία ελληνική πρῶτος (πρωτο- + πόρος

• για τις μεταφορικές σημασίες:< (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική pionnier κατά τη σημασία του πρωτοπορία
• και ουσιαστικοποιημένο

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.toˈpo.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρω‐το‐πό‐ρος

Επίθετο

πρωτοπόρος, -α / -ος, -ο

1. που προπορεύεται, που βρίσκεται μπροστά
2. που πετυχαίνει σε ό,τι καταπιάνεται και διακρίνεται
3. που εφαρμόζει νέες, καινούριες τεχνικές, μεθόδους, γνώσεις ή έχει νέες ιδέες κι οι άλλοι τον ακολουθούν

   ≈ συνώνυμα: ρηξικέλευθος, καινοτόμος, πιονιέρος

Αντώνυμα

• ουραγός

Συγγενικές λέξεις

• πρωτοπορία
• πρωτοποριακά
• πρωτοποριακός
• πρωτοπορώ
• → δείτε τις λέξεις πρώτος, πόρος και περνώ

Ουσιαστικό

πρωτοπόρος αρσενικό (θηλυκό πρωτοπόρα)

• πρωτοπόρος

Μεταφράσεις

    πρωτοπόρος

αγγλικά : pioneer (en) γαλλικά : pionnier (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πρωτοπόρος	τὸ	πρωτοπόρον
γενική	τοῦ/τῆς	πρωτοπόρου	τοῦ	πρωτοπόρου
δοτική	τῷ/τῇ	πρωτοπόρῳ	τῷ	πρωτοπόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πρωτοπόρον	τὸ	πρωτοπόρον
κλητική ὦ!		πρωτοπόρε		πρωτοπόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πρωτοπόροι	τὰ	πρωτοπόρᾰ
γενική	τῶν	πρωτοπόρων	τῶν	πρωτοπόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πρωτοπόροις	τοῖς	πρωτοπόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πρωτοπόρους	τὰ	πρωτοπόρᾰ
κλητική ὦ!		πρωτοπόροι		πρωτοπόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πρωτοπόρω	τὼ	πρωτοπόρω
γεν-δοτ	τοῖν	πρωτοπόροιν	τοῖν	πρωτοπόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πρωτοπόρος < αρχαία ελληνική πρῶτος (πρωτο-) + πόρος

Ουσιαστικό

πρωτοπόρος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) πρωτοτάξιδος, που κάνει το πρώτο του ταξίδι

Συνώνυμα

• πρωτόπλοος / πρωτόπλους

Συγγενικές λέξεις

• πρωτοπορεία

Πηγές

• «πρωτοπόρος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.