πρωτοπορεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρωτοπορείᾱ	αἱ	πρωτοπορεῖαι
γενική	τῆς	πρωτοπορείᾱς	τῶν	πρωτοπορειῶν
δοτική	τῇ	πρωτοπορείᾳ	ταῖς	πρωτοπορείαις
αιτιατική	τὴν	πρωτοπορείᾱν	τὰς	πρωτοπορείᾱς
κλητική ὦ!		πρωτοπορείᾱ		πρωτοπορεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρωτοπορείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πρωτοπορείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρωτοπορεία < πρωτο- + πορεία

Ουσιαστικό

πρωτοπορεία θηλυκό

• (στρατιωτικός όρος) εμπροσθοφυλακή, προφυλακή