πολιτεία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πολιτεία	οι	πολιτείες
γενική	της	πολιτείας	των	πολιτειών
αιτιατική	την	πολιτεία	τις	πολιτείες
κλητική		πολιτεία		πολιτείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πολιτεία < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική πολιτεία < αρχαία ελληνική πολιτεία

για τις διοικητικές υποδιαιρέσεις κράτους < σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική state

πολιτεία θηλυκό

οι θεσμοί μιας χώρας που αυτή εποπτεύει ως η ενιαία έκφραση μιας οργανωμένης κοινότητας ανθρώπων
≈ συνώνυμα: δημόσιο, πολίτευμα
το έδαφος, οι κάτοικοι και η πολιτική εξουσία μαζί συνιστώντας τις τρεις κυριαρχίες
≈ συνώνυμα: κράτος
το καθένα από τα ομόσπονδα κράτη που συγκροτούν τις ΗΠΑ
ο τρόπος που έζησε κάποιος τη ζωή του, ο τρόπος συμπεριφοράς αυτού του ατόμου, η διαγωγή του
⮡ ο βίος και η πολιτεία του τάδε

πολιτεία

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πολιτείᾱ	αἱ	πολιτεῖαι
γενική	τῆς	πολιτείᾱς	τῶν	πολιτειῶν
δοτική	τῇ	πολιτείᾳ	ταῖς	πολιτείαις
αιτιατική	τὴν	πολιτείᾱν	τὰς	πολιτείᾱς
κλητική ὦ!		πολιτείᾱ		πολιτεῖαι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολιτείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πολιτείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πολιτεία < πολιτεύομαι < πολίτης

πολιτεία θηλυκό

πολιτεία (αρχαία ελληνικά)

πολιτεία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πολιτεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.