κατηγορούμενος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κατηγορούμενος < μετοχή παθητικού ενεστώτα του ρήματος κατηγορώ

• για το ουσιαστικό < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή οἱ κατηγορούμενοι (έκφραση στον πληθυντικό) > αρχαία ελληνική κατηγορούμενος, μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα (κατηγοροῦμαι) του ρήματος κατηγορῶ (κατηγορέω), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική accusé. Συγχρονικά ορίζεται ως ουσιαστικοποιημένο αρσενικό της μετοχής κατηγορούμενος

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.ti.ɣoˈɾu.me.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τη‐γο‐ρού‐με‐νος

Μετοχή

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κατηγορούμενος	η	κατηγορούμενη	το	κατηγορούμενο
γενική	του	κατηγορούμενου	της	κατηγορούμενης	του	κατηγορούμενου
αιτιατική	τον	κατηγορούμενο	την	κατηγορούμενη	το	κατηγορούμενο
κλητική		κατηγορούμενε		κατηγορούμενη		κατηγορούμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κατηγορούμενοι	οι	κατηγορούμενες	τα	κατηγορούμενα
γενική	των	κατηγορούμενων	των	κατηγορούμενων	των	κατηγορούμενων
αιτιατική	τους	κατηγορούμενους	τις	κατηγορούμενες	τα	κατηγορούμενα
κλητική		κατηγορούμενοι		κατηγορούμενες		κατηγορούμενα
Δείτε και την κλίση των ουσιαστικοποιημένων κατηγορούμενος, κατηγορουμένη, κατηγορούμενο.
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κατηγορούμενος, -η, -ο

• (νομικός όρος) που κατηγορείται για αξιόποινη ή αξιόμεμπτη πράξη

  ↪ Και σαν να μην έφταναν όλ' αυτά, βρέθηκα κατηγορούμενος ακόμα και για πράγματα που ποτέ δεν είχα πει, ποτέ δεν είχα κάνει.

Παράγωγα

ουσιαστικοποιημένα:

• κατηγορούμενος (αρσενικό)
• κατηγορουμένη (θηλυκό, και κατηγορούμενη)
• κατηγορούμενο (ουδέτερο, γραμματική, συντακτικό)

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κατηγορούμενος	οι	κατηγορούμενοι
γενική	του	κατηγορούμενου & κατηγορουμένου	των	κατηγορούμενων & κατηγορουμένων
αιτιατική	τον	κατηγορούμενο	τους	κατηγορούμενους & κατηγορουμένους
κλητική		κατηγορούμενε		κατηγορούμενοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι. Οι τύποι με σταθερό τόνο, από την κλίση της μετοχής κατηγορούμενος.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατηγορούμενος αρσενικό (θηλυκό κατηγορουμένη ή όπως η μετοχή: κατηγορούμενη)

1. (νομικός όρος) που του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, που του έχει απαγγελθεί κατηγορία σε δικαστήριο

   ※  Τα στοιχεία που του αναφέρανε δεν τον έπεισαν πως ο κατηγορούμενος ήταν πραγματικά ένοχος. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])

2. (γενικότερα) που κατηγορείται για κάποια πράξη

Συνώνυμα

• εναγόμενος
• υπόδικος

Αντώνυμα

• κατήγορος

Συγγενικά

• κατηγορηματικός
• κατηγορηματικότητα
• κατηγορητήριο
• κατηγορητικός
• κατηγορία, κατηγόρια
• κατηγορικός
• κατηγορώ
• → και δείτε τη λέξη κατήγορος

Μεταφράσεις

    κατηγορούμενος

αγγλικά : accused (en), defendant (en) γαλλικά : accusé (fr) γερμανικά : Angeklagte (de) ιαπωνικά : 被告 (ja) (ひこく (ja) (hikoku) ινδονησιακά : tertuduh (id) ιντερλίνγκουα : accusato (ia) πορτογαλικά : acusado (pt)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	κατηγορούμενος	ἡ	κατηγορουμένη	τὸ	κατηγορούμενον
γενική	τοῦ	κατηγορουμένου	τῆς	κατηγορουμένης	τοῦ	κατηγορουμένου
δοτική	τῷ	κατηγορουμένῳ	τῇ	κατηγορουμένῃ	τῷ	κατηγορουμένῳ
αιτιατική	τὸν	κατηγορούμενον	τὴν	κατηγορουμένην	τὸ	κατηγορούμενον
κλητική ὦ!		κατηγορούμενε		κατηγορουμένη		κατηγορούμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	κατηγορούμενοι	αἱ	κατηγορούμεναι	τὰ	κατηγορούμενᾰ
γενική	τῶν	κατηγορουμένων	τῶν	κατηγορουμένων	τῶν	κατηγορουμένων
δοτική	τοῖς	κατηγορουμένοις	ταῖς	κατηγορουμέναις	τοῖς	κατηγορουμένοις
αιτιατική	τοὺς	κατηγορουμένους	τὰς	κατηγορουμένᾱς	τὰ	κατηγορούμενᾰ
κλητική ὦ!		κατηγορούμενοι		κατηγορούμεναι		κατηγορούμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κατηγορουμένω	τὼ	κατηγορουμένᾱ	τὼ	κατηγορουμένω
γεν-δοτ	τοῖν	κατηγορουμένοιν	τοῖν	κατηγορουμέναιν	τοῖν	κατηγορουμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

κατηγορούμενος, -η, -ο

• συνηρημένη μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα (κατηγοροῦμαι) του ρήματος κατηγορῶ, ασυναίρετο: κατηγορέω

Παράγωγα

• κατηγορούμενον (ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο - συντακτικό')
• κατηγορουμένως (επίρρημα)
• οἱ κατηγορούμενοι (ουσιαστικοποιημένο αρσενικό, πληθυντικός - νομικός όρος)

Συγγενικά

• κατηγορημένος (πληθυντικός ουδετέρου: κατηγορημένα)
• → και δείτε τη λέξη κατηγορέω