καθαρός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	καθαρός	καθαρή	καθαρό
γενική	καθαρού	καθαρής	καθαρού
αιτιατική	καθαρό	καθαρή	καθαρό
κλητική	καθαρέ	καθαρή	καθαρό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	καθαροί	καθαρές	καθαρά
γενική	καθαρών	καθαρών	καθαρών
αιτιατική	καθαρούς	καθαρές	καθαρά
κλητική	καθαροί	καθαρές	καθαρά

Ετυμολογία

καθαρός < αρχαία ελληνική καθαρός>καθαίρω

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.θa.ˈɾɔs/ αρσενικό

ΔΦΑ : /ka.θa.ˈɾi/ θηλυκό

ΔΦΑ : /ka.θa.ˈɾɔ/ ουδέτερο

Επίθετο

καθαρός, -ή, -ό

1. που δεν υπάρχει πάνω του ή μέσα του βρομιά, λεκές, σκόνη, δυσάρεστη οσμή ή κάτι άλλο ανεπιθύμητο

   καθαρά χέρια, καθαρά ρούχα, καθαρό πιάτο, καθαρό δωμάτιο

   συνώνυμα: παστρικός

   αντώνυμα: βρόμικος

2. που δεν είναι αναμειγμένος με άλλες ουσίες

   καθαρό οινόπνευμα, καθαρό χρυσάφι

3. που είναι έτοιμος για να χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά

   πήρε ένα καθαρό τετράδιο και ξανάρχισε το διήγημά του από την αρχή

4. ευδιάκριτος
   • καθαρό τετράδιο: το τετράδιο όπου ο μαθητής γράφει με καθαρά γράμματα τις εργασίες του για να τις ελέγξει ο δάσκαλος (σε αντίθεση με το πρόχειρο
5. που δεν βαρύνεται ηθικά ή νομικά με ενοχή ή μετά από έλεγχο προκύπτει ότι δεν υπάρχουν εις βάρος του ενοχοποιητικά στοιχεία

   έχω καθαρή τη συνείδησή μου

6. που μετά από αποτοξίνωση δεν έχει κάνει χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ για ικανό χρονικό διάστημα

   αυτός που δεν κάνει, ή έχει καιρό να κάνει ναρκωτικά (κάποιες φορές λέγεται και για άτομα που δεν πήραν ποτέ ναρκωτικά)

Παράγωγες λέξεις

• καθαρμός
• καθάρσις
• καθαρτήρ
• καθαρτής
• καθαρτήριον
• καθαρτικό
• κάθαρμα (=ό,τι απορρίπτονταν κατά την καθαρτήριο θυσία ως μολυσμένο που έφερε την αιτία του εγκλήματος· μεταφρ. για ανθρώπους= πρόστυχος)

Εκφράσεις

• καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται : ο άνθρωπος με τιμιότητα και ειλικρίνεια δε φοβάται την κριτική των άλλων

Μεταφράσεις

    καθαρός

αγγλικά : clean (en), pure (en), clear (en), spick-and-span (en) γαλλικά : propre (fr) ισπανικά : limpio (es)

πολωνικά : czysty (pl) ρωσικά : чистый (ru)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	καθαρός	καθαρά	καθαρόν	καθαροί	καθαραί	καθαρά
Γενική	καθαροῦ	καθαρᾶς	καθαροῦ	καθαρῶν	καθαρῶν	καθαρῶν
Δοτική	καθαρῷ	καθαρᾷ	καθαρῷ	καθαροῖς	καθαραῖς	καθαροῖς
Αιτιατική	καθαρόν	καθαράν	καθαρόν	καθαρούς	καθαράς	καθαρά
Κλητική	καθαρέ	καθαρά	καθαρόν	καθαροί	καθαραί	καθαρά
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			καθαρώ		καθαρά
Γενική-Δοτική			καθαροῖν		καθαραῖν

Επίθετο

καθαρός, -ά, -όν

1. καθαρός

Εναλλακτικές μορφές

• δωρικός τύπος: κοθαρός
• αιολικός τύπος: κόθαρος