καθαρτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	καθαρτήρ	οἱ	καθαρτῆρες
γενική	τοῦ	καθαρτῆρος	τῶν	καθαρτήρων
δοτική	τῷ	καθαρτῆρῐ	τοῖς	καθαρτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	καθαρτῆρᾰ	τοὺς	καθαρτῆρᾰς
κλητική ὦ!		καθαρτήρ		καθαρτῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καθαρτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		καθαρτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθαρτήρ < καθαίρω, θέμα καθαρ- (< καθαρός) + -τήρ

Ουσιαστικό

καθαρτήρ, -ῆρος αρσενικό

• συνώνυμο του καθαρτής

Συγγενικά

• καθαρτέος
• καθαρτήριος
• καθαρτικός
• καθάρτρια

→ και δείτε τις λέξεις καθαίρω και καθαρός

Πηγές

• καθαρτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.