δίδυμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δίδυμος	η	δίδυμη	το	δίδυμο
γενική	του	δίδυμου	της	δίδυμης	του	δίδυμου
αιτιατική	τον	δίδυμο	τη	δίδυμη	το	δίδυμο
κλητική		δίδυμε		δίδυμη		δίδυμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δίδυμοι	οι	δίδυμες	τα	δίδυμα
γενική	των	δίδυμων	των	δίδυμων	των	δίδυμων
αιτιατική	τους	δίδυμους	τις	δίδυμες	τα	δίδυμα
κλητική		δίδυμοι		δίδυμες		δίδυμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίδυμος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δίδυμος < (δίς) δί- + -δυ + -μος (εκφραστικός αναδιπλασιασμός του δύο)

δίδυμες αδελφές

δίδυμα κτίρια

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.ði.mos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐δυ‐μος

Επίθετο

δίδυμος, -η, -ο

1. που κυοφορήθηκε και γεννήθηκε με άλλον έναν αδελφό ή αδελφή

     δίδυμα αδέλφια

2. (μεταφορικά στον πληθυντικό) αυτοί που αποτελούνται από δύο όμοια στοιχεία

     δίδυμα πυροβόλα, δίδυμοι πύργοι

3. (για το ζώδιο) → δείτε τις λέξεις Δίδυμος και Δίδυμοι

Συνώνυμα

ιδιωματικά, παρωχημένα:

• γέμελος / γέμελλος (λατινογενές)
• (παρωχημένο) μπινάρης / μπινιάρης (αρβανίτικο)
• διπλάρης, διπλάρικος
• δυμάρης
• δυόμελος
• ζιμπραγός / τζιμπραγός (τζυμπραγός) / συμπραγός / (τα) τσιμπραγά

Ουσιαστικό

δίδυμος αρσενικό

• ο ένας από τους δίδυμους αδελφούς

    ιδανικοί / γνήσιοι / με την απόλυτη έννοια δίδυμοι ονομάζονται οι ομοζυγώτες δίδυμοι, δηλαδή εκείνοι που προέρχονται από τη διαίρεση ενός μόνο γονιμοποιημένου ωαρίου

    ετεροζυγώτες δίδυμοι (ή σπανιότερα διζυγώτες δίδυμοι) ονομάζονται εκείνοι που προέρχονται από τη γονιμοποίηση δύο ή και περισσότερων ωαρίων

Συγγενικά

• δίδυμος / δίδυμα
• τρίδυμος / τρίδυμα
• τετράδυμος τετράδυμα
• πεντάδυμος / πεντάδυμα
• εξάδυμος / εξάδυμα
• επτάδυμος / επτάδυμα

Πολυλεκτικοί όροι

• δίδυμη κύηση: κύηση με δύο έμβρυα

Μεταφράσεις

    δίδυμος

αγγλικά : twin (en) γαλλικά : jumeau (fr) παλαιά γαλλικά : jamel γερμανικά : Zwilling (de) δανικά : tvilling (da) ισπανικά : gemelo (es), mellizo (es) ιταλικά : gemello (it) ολλανδικά : tweeling (nl) πολωνικά : bliźniak (pl) πορτογαλικά : gêmeo (pt) ρωσικά : близнец (ru) σερβικά : близанац (sr) τουρκικά : çift (tr) φινλανδικά : kaksonen (fi)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	δίδυμος	ἡ	διδύμη & δίδυμος	τὸ	δίδυμον
γενική	τοῦ	διδύμου	τῆς	διδύμης & διδύμου	τοῦ	διδύμου
δοτική	τῷ	διδύμῳ	τῇ	διδύμῃ & διδύμῳ	τῷ	διδύμῳ
αιτιατική	τὸν	δίδυμον	τὴν	διδύμην & δίδυμον	τὸ	δίδυμον
κλητική ὦ!		δίδυμε		διδύμη & δίδυμε		δίδυμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	δίδυμοι	αἱ	δίδυμαι & δίδυμοι	τὰ	δίδυμᾰ
γενική	τῶν	διδύμων	τῶν	διδύμων & διδύμων	τῶν	διδύμων
δοτική	τοῖς	διδύμοις	ταῖς	διδύμαις & διδύμοις	τοῖς	διδύμοις
αιτιατική	τοὺς	διδύμους	τὰς	διδύμᾱς & διδύμους	τὰ	δίδυμᾰ
κλητική ὦ!		δίδυμοι		δίδυμαι & δίδυμοι		δίδυμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διδύμω	τὼ	διδύμᾱ & διδύμω	τὼ	διδύμω
γεν-δοτ	τοῖν	διδύμοιν	τοῖν	διδύμαιν & διδύμοιν	τοῖν	διδύμοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ὕπατος' όπως «ὕπατος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίδυμος < (δίς) δί- + -δυ + -μος (εκφραστικός αναδιπλασιασμός του δύο)

Επίθετο

δίδυμος, -η, -ον & -ος, -ος, -ον

• → ζητούμενο λήμμα

Συγγενικά

• Δίδυμα
• Δίδυμον τεῖχος
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• δίδυμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δίδυμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.