αφαίρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αφαίρεση	οι	αφαιρέσεις
γενική	της	αφαίρεσης*	των	αφαιρέσεων
αιτιατική	την	αφαίρεση	τις	αφαιρέσεις
κλητική		αφαίρεση		αφαιρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αφαιρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αφαίρεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀφαίρε(σις) + -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈfe.ɾe.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐φαί‐ρε‐ση

Ουσιαστικό

αφαίρεση θηλυκό

η ενέργεια με την οποία αφαιρώ, παίρνω από κάποιον κάτι χωρίς τη συναίνεσή του, με τη βία, εφαρμόζοντας μια ποινή κλπ.
η παράβαση αυτή τιμωρείται με πρόστιμο και αφαίρεση της άδειας οδήγησης

η αφαίρεση της ζωής ενός όντος
η ενέργεια με την οποία αφαιρώ, απομακρύνω κάτι από τη θέση στην οποία βρισκόταν αρχικά
η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης
(αριθμητική) πράξη (δυαδικός τελεστής) που από έναν αριθμό (τον αφαιρετέο) αφαιρεί έναν άλλο (τον αφαιρέτη) και δίνει, έτσι, ένα αποτέλεσμα (τη διαφορά)
σύμβολο: - (μείον, πλην)

6 - 2 = 4, έξι μείον δύο ίσον τέσσερα

≠ αντώνυμα: πρόσθεση
(γραμματική, γλωσσολογία)
1. η αποβολή του αρχικού φωνήεντος μιας λέξης ^[1]
2. η αποβολή του αρχικού φωνήεντος μιας λέξης όταν η προηγούμενη λέξη λήγει επίσης σε φωνήεν
→ δείτε και τους όρους έκθλιψη, αποβολή και συγκοπή
(πληροφορική, φιλοσοφία, τέχνη) συγκέντρωση της προσοχής σε ορισμένα μόνο στοιχεία
1. βασική έννοια της πληροφορικής και αφορά την παρουσίαση και διαχείριση της πληροφορίας ή μέρος αυτής με εύχρηστο τρόπο, αφαιρώντας τα δυσνόητα στοιχεία της, όπως απλά ένας αριθμός (πχ. ο 123) ο οποίος δεν παρουσιάζεται στην πραγματική δυαδική μορφή του (πχ. 01111011)
2. (αντικειμενοστρεφής προγραμματισμός) η παρουσίαση και διαχείριση των δεδομένων με την χρήση των κλάσεων (classes) και των αντικειμένων τους (objects) χρησιμοποιώντας τις τεχνικές της ενθυλάκωσης (encapsulation) και απόκρυψης (data hiding)
3. η αφηρημένη τέχνη