διαίρεση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαίρεση	οι	διαιρέσεις
γενική	της	διαίρεσης & διαιρέσεως	των	διαιρέσεων
αιτιατική	τη	διαίρεση	τις	διαιρέσεις
κλητική		διαίρεση		διαιρέσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαίρεση < αρχαία ελληνική διαίρεσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ˈɛ.ɾɛ.si/

Ουσιαστικό

διαίρεση θηλυκό

1. ο χωρισμός σε κομμάτια, τμήματα

   η λύση θα δοθεί με τη διαίρεση του δωματίου σε τρεις ξεχωριστούς χώρους

2. (αριθμητική) μία από τις τέσσερις βασικές πράξεις στην αριθμητική

   ο διαιρέτης διαιρεί ακριβώς τον διαιρετέο όταν το υπόλοιπο της διαίρεσης είναι μηδέν

   Σύμβολο: ÷

   ≠ αντώνυμα: πολλαπλασιασμός

Συγγενικές λέξεις

• διαιρέσιμος
• διαιρετέος
• διαιρέτης
• διαιρετικός
• διαιρετός
• διαιρετότητα
• διαιρούμαι
• διαιρώ

Σύνθετα

• υποδιαίρεση

Δείτε επίσης

• στοιχειώδεις πράξεις της αριθμητικής: πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, διαίρεση
• διαίρεση στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    χωρισμός

αγγλικά : division (en) γαλλικά : division (fr)

πολωνικά : dzielenie (pl)

    αριθμητική πράξη

αγγλικά : division (en) γαλλικά : division (fr)

πολωνικά : dzielenie (pl)