διαίρεση

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	διαίρεση	διαιρέσεις
γενική	διαίρεσης & διαιρέσεως	διαιρέσεων
αιτιατική	διαίρεση	διαιρέσεις
κλητική	διαίρεση	διαιρέσεις

Ετυμολογία

διαίρεση < αρχαία ελληνική διαίρεσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ˈɛ.ɾɛ.si/

Ουσιαστικό

διαίρεση θηλυκό

1. ο χωρισμός σε κομμάτια, τμήματα

   η λύση θα δοθεί με τη διαίρεση του δωματίου σε τρεις ξεχωριστούς χώρους

2. (μαθηματικά) μία από τις τέσσερις βασικές πράξεις στην αριθμητική

   ο διαιρέτης διαιρεί ακριβώς τον διαιρετέο όταν το υπόλοιπο της διαίρεσης είναι μηδέν

Συγγενικές λέξεις

• διαιρέσιμος
• διαιρετέος
• διαιρέτης
• διαιρετικός
• διαιρετός
• διαιρετότητα
• διαιρούμαι
• διαιρώ

Σύνθετα

• υποδιαίρεση

Δείτε επίσης

• στοιχειώδεις πράξεις της αριθμητικής: πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, διαίρεση

Μεταφράσεις

    χωρισμός

αγγλικά : division (en) γαλλικά : division (fr)

πολωνικά : dzielenie (pl)

    αριθμητική πράξη

αγγλικά : division (en) γαλλικά : division (fr)

πολωνικά : dzielenie (pl)