χάσμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χάσμα	τα	χάσματα
γενική	του	χάσματος	των	χασμάτων
αιτιατική	το	χάσμα	τα	χάσματα
κλητική		χάσμα		χάσματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

χάσμα < αρχαία ελληνική χάσμα αλλά (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική chasm < λατινικά chasma < αρχαία ελληνική χάσμα (αντιδάνειο)

χάσμα ουδέτερο

το ρήγμα, το άνοιγμα στη (γήινη ή οποιαδήποτε άλλη) επιφάνεια (συνήθως με μεγάλο πλάτος και βάθος)
Τὸ χάσμα π' ἄνοιξ' ὁ σεισμὸς κ' εὐθὺς ἐγιόμισ' ἄνθη. (Διονύσιος Σολωμός, Εις το θάνατο κυρίας Αγγλίδας)

≈ συνώνυμα: άνοιγμα, βάραθρο, κενό, ρήγμα
(κατ’ επέκταση) το διάστημα, η απόσταση που χωρίζει δύο πράγματα και ίσως τα κάνει να διαφέρουν
η αδυναμία ή το κενό στη συνοχή και την αλληλουχία μιας σκέψης, μιας πρότασης, ενός κειμένου κ.λπ., που δημιουργεί ασάφειες ή παρανοήσεις
(φυτό)

χάσμα γενεών: δυσκολία συνεννόησης της μιας γενιάς με την άλλη και αδυναμία προσέγγισής τους
χάσμα νόμου: νομικό κενό για το συγκεκριμένο ζήτημα