κενό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κενό	τα	κενά
γενική	του	κενού	των	κενών
αιτιατική	το	κενό	τα	κενά
κλητική		κενό		κενά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κενό < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου κενός

κενό ουδέτερο

που δεν περιέχει τίποτε
παραπάτησε και βρέθηκε στο κενό
(μεταφορικά) η απουσία ενός πράγματος
τα λόγια του έπεσαν στο κενό
(φυσική) χώρος χωρίς ύλη
το άδειο κομμάτι ενός χώρου
- (μεταφορικά) χρονικό διάστημα χωρίς κάποια συγκεκριμένη εργασία ή υποχρέωση
- (στο σχολείο) μια διδακτική ώρα χωρίς μάθημα
  έλειπε ο φιλόλογος και τα παιδιά έκαναν κενό
ένα χάσμα που διακόπτει τη συνέχεια μιας επιφάνειας
- κάποιο διάστημα χωρίς να εμπεριέχει ή να συμβαίνει εντός του κάτι
θέση εργασίας που δεν έχει συμπληρωθεί
υπάρχουν πολλά κενά στην εκπαίδευση
οτιδήποτε αισθανόμαστε ως έλλειψη, ως απώλεια
ο θάνατός του άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό
(θεωρία συνόλων) το σύνολο που δεν περιέχει στοιχεία
σύμβολα: ∅, { }

κενό εξουσίας: η απουσία μιας νόμιμης κυβέρνησης, ιδιαίτερα σε μεσοδιαστήματα
νιώθω μέσα μου ένα κενό: δηλώνει ή απουσία συναισθημάτων και στόχων ή ότι μου λείπουν πολύ κάποια πράγματα ή πρόσωπα
είχε το βλέμμα του καρφωμένο στο κενό: ήταν αφηρημένος ή σκεφτόταν έντονα κάτι και δεν κοιτούσε κάτι συγκεκριμένο
οι προσπάθειές του έπεσαν στο κενό: δηλώνει αποτυχία, έλλειψη ανταπόκρισης των άλλων στις προσπάθειές του