βάραθρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βάραθρο	τα	βάραθρα
γενική	του	βαράθρου & βάραθρου	των	βαράθρων
αιτιατική	το	βάραθρο	τα	βάραθρα
κλητική		βάραθρο		βάραθρα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βάραθρο < αρχαία ελληνική βάραθρον < βέρεθρον < βάρεθρον

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈva.ɾa.θɾo/

Ουσιαστικό

βάραθρο ουδέτερο

το βαθύ και απόκρημνο χάσμα της γης, χαράδρα, γκρεμός

(Η σημασιολογική συγγένεια με τη λατινική voro (=καταβροχθίζω, τρώω), τη γαλλική gorge (= λαιμός) αλλά και το ότι έχει την ίδια ρίζα με τις λέξεις βι-βρώ-σκω (= τρώω, καταβροχθίζω), βρώση και βορά υποδεικνύουν ότι η αρχική σημασία της λέξης θα ήταν αυτό που καταβροχθίζει ό,τι πέφτει μέσα)

Συγγενικά

• βαραθρώνω
• βαράθρωση

Μεταφράσεις

    βάραθρο

γαλλικά : abîme (fr)