φάση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φάση	οι	φάσεις
γενική	της	φάσης*	των	φάσεων
αιτιατική	τη	φάση	τις	φάσεις
κλητική		φάση		φάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, φάσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Οι φάσεις της Σελήνης.

σχεδιάγραμμα των αλλαγών φάσης

Ετυμολογία

φάση < (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική phase < νεολατινική phasis < αρχαία ελληνική φάσις ^[1] ^[2] < φαίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfa.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φά‐ση

Ουσιαστικό

φάση θηλυκό

στάδιο ή περίοδος εξέλιξης φαινομένου ή γεγονότος σε διαδοχική σειρά
⮡ πρώτη φάση, τελευταία φάση, αποφασιστική φάση
(προφορικό, λαϊκότροπο)
1. περίοδος, στιγμή
2. φλερτάρισμα ή ερωτική επαφή χωρίς συναισθηματική συνέχεια
  ⮡ Είχε γίνει μια φάση με μια φίλη της σε ένα πάρτυ.
(αθλητισμός) συμβάν σε αθλητικό αγώνα συνηθέστερα ομαδικού αθλήματος, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον
⮡ Η ομάδα έκανε πολλές φάσεις αλλά τελικά έμεινε στο μηδέν.
(αστρονομία) καθεμιά από τις διαφορετικές (φωτεινές) όψεις της Σελήνης ή άλλων ουράνιων σωμάτων, όψεις που παρατηρούνται διαδοχικά και κυκλικά και εξαρτώνται από τη θέση των σωμάτων αυτών σε σχέση με τον Ήλιο ή με τη Γη
⮡ οι φάσεις της Σελήνης, οι φάσεις της Aφροδίτης / του Ερμή
(μηχανική) μέγεθος που εκφράζει τη θέση ενός περιοδικού ταλαντωτή τη χρονική στιγμή t ως προς τη θέση ισορροπίας του ταλαντωτή.
(χημεία) κατάσταση ενός υλικού, στερεή, υγρή ή αέρια