φάσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	φάσῐς	αἱ	φάσεις
γενική	τῆς	φάσεως	τῶν	φάσεων
δοτική	τῇ	φάσει	ταῖς	φάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	φάσῐν	τὰς	φάσεις
κλητική ὦ!		φάσῐ		φάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φάσει
γεν-δοτ	τοῖν		φασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φάσις < φαίνω

• για τον δεύτερο ορισμό < φάσκω

Ουσιαστικό

φάσις θηλυκό

1. Φανέρωση, καταγγελία

   ≈ συνώνυμα: φάνσις, καταμήνυσις

2. Ισχυρισμός, δήλωση

   ≈ συνώνυμα: διαβεβαίωσις, βεβαίωσις

Συγγενικά

• για τον πρώτο ορισμό
• φάω
• φαίνω
• για τον δεύτερο ορισμό
• φάσκω
• φημί