διαβεβαίωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διαβεβαίωσῐς	αἱ	διαβεβαιώσεις
γενική	τῆς	διαβεβαιώσεως	τῶν	διαβεβαιώσεων
δοτική	τῇ	διαβεβαιώσει	ταῖς	διαβεβαιώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διαβεβαίωσῐν	τὰς	διαβεβαιώσεις
κλητική ὦ!		διαβεβαίωσῐ		διαβεβαιώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαβεβαιώσει
γεν-δοτ	τοῖν		διαβεβαιωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαβεβαίωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διαβεβαιόω, δια-βεβαιω- + -σις < → δείτε τη λέξη βέβαιος

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: διαβεβαίωση

Ουσιαστικό

διαβεβαίωσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η διαβεβαίωση

Πηγές

• διαβεβαίωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.