δίαυλος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δίαυλος	οι	δίαυλοι
γενική	του	διαύλου & δίαυλου	των	διαύλων
αιτιατική	τον	δίαυλο	τους	διαύλους & δίαυλους
κλητική		δίαυλε		δίαυλοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.a.vlos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐αυ‐λος

Ετυμολογία 1

δίαυλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δίαυλος (στενό πέρασμα) < (δια-) δί- + αὐλός

για τους σύγχρονους όρους της τεχνολογίας < (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική channel

Ουσιαστικό

δίαυλος αρσενικό

1. (γεωγραφία) φυσικό ή τεχνητό κανάλι ναυσιπλοΐας

   ≈ συνώνυμα: κανάλι

2. (λόγιο) κύκλωμα μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών σημάτων
3. (πληροφορική) καλώδιο ή κανάλι μετάδοσης πληροφοριών ή σημάτων σε ηλεκτρονικό υπολογιστή ή κύκλωμα
4. (πληροφορική) bus: σύστημα αρτηριών και εξειδικευμένων υπολογιστών που συνδέει την κεντρική μονάδα επεξεργασίας (CPU), ενός μεγάλου υπολογιστή (mainframe), με την κεντρική μνήμη και τα άλλα υποσυστήματα

   Για τις απλές κατασκευές των μικρών υπολογιστών χρησιμοποιείται ο όρος αρτηρία. Και στις δύο περιπτώσεις στα αγγλικά μεταφράζεται ως bus

5. (μεταφορικά) κανάλι ή τρόπος επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη αυλός

Υπώνυμα

πληροφορική:

• δίαυλος δεδομένων
• δίαυλος διευθύνσεων

Μεταφράσεις

    δίαυλος

αγγλικά : diaulos (en)(1), channel (en), bus (en) γαλλικά : canal (fr)

Ετυμολογία 2

δίαυλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δίαυλος < (δίς, δυο φορές) δί- + αὐλός

Ουσιαστικό

δίαυλος αρσενικό

1. (αθλητισμός) αρχαίο αγώνισμα δρόμου δύο σταδίων
2. (μουσικό όργανο) αρχαίο μουσικό όργανο με δύο αυλούς που τους έπαιζε με το στόμα του ένας αυλητής

   ≈ συνώνυμα: δίδυμοι αυλοί, δικάλαμος αυλός

Μεταφράσεις

    αρχαίος αγώνας δρόμου

    αρχαίο μουσικό όργανο

αγγλικά : double-aulos (en), twin-auloi (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	δίαυλος	οἱ	δίαυλοι
γενική	τοῦ	διαύλου	τῶν	διαύλων
δοτική	τῷ	διαύλῳ	τοῖς	διαύλοις
αιτιατική	τὸν	δίαυλον	τοὺς	διαύλους
κλητική ὦ!		δίαυλε		δίαυλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαύλω
γεν-δοτ	τοῖν		διαύλοιν
2η κλίση, Κατηγορία όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

δίαυλος < (διά) δί- + αὐλός

Ουσιαστικό

δίαυλος αρσενικό

• στενό πέρασμα, δίαυλος

Ετυμολογία 2

δίαυλος < (δίς) δί- + αὐλός

Ουσιαστικό

δίαυλος αρσενικό

1. (αθλητισμός) αγώνισμα δρόμου δύο σταδίων με στροφή στον στύλο (καμπτήρ) για το δεύτερο στάδιο
2. (μουσικό όργανο) μουσικό όργανο με δύο αυλούς που τους έπαιζε με το στόμα του ένας αυλητής

   ≈ συνώνυμα: δικάλαμον

Πηγές

• «δίαυλος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «δίαυλος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.