αρχαίος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αρχαίος	αρχαία	αρχαίο
γενική	αρχαίου	αρχαίας	αρχαίου
αιτιατική	αρχαίο	αρχαία	αρχαίο
κλητική	αρχαίε	αρχαία	αρχαίο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αρχαίοι	αρχαίες	αρχαία
γενική	αρχαίων	αρχαίων	αρχαίων
αιτιατική	αρχαίους	αρχαίες	αρχαία
κλητική	αρχαίοι	αρχαίες	αρχαία

Ετυμολογία

αρχαίος < αρχαία ελληνική ἀρχαῖος < ἀρχή < ἄρχω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂érgʰ- (ἄρχω)

Επίθετο

αρχαίος -α -ο

1. που σχετίζεται με το μακρινό παρελθόν

   αρχαίος μύθος

2. (ειδικότερα)

   • που σχετίζεται με τους λαούς και τους πολιτισμούς της αρχαιότητας, της περιόδου δηλαδή που προηγείται του Μεσαίωνα
   • (για την ελληνική γλώσσα) που χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο από την πρώτη εμφάνιση των Ελλήνων μέχρι τα χρόνια της Αλεξανδρινής Κοινής (περίπου 2.000 π.Χ.-300 π.Χ.)

3. (μεταφορικά) πολύ παλιός, τεχνολογικά ξεπερασμένος, απαρχαιωμένος

   είχε στο πατάρι και μια αρχαία γραφομηχανή του παππού του

Αντώνυμα

• σύγχρονος

Συγγενικές λέξεις

• αρχαία
• αρχαϊκός
• αρχαιοκάπηλος
• → δείτε τη λέξη αρχή

Δείτε επίσης

• παλιός

Μεταφράσεις

    αρχαίος

αγγλικά : ancient (en) γαλλικά : ancien (fr)

πολωνικά : starożytny (pl), antyczny (pl)

Ουσιαστικό

αρχαίος αρσενικό

• (πληθυντικός αρχαίοι: οι άνθρωποι που έζησαν κατά την αρχαιότητα

μελετά τους αρχαίους