αυτοκίνητο
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | αυτοκίνητο | τα | αυτοκίνητα |
| γενική | του | αυτοκινήτου | των | αυτοκινήτων |
| αιτιατική | το | αυτοκίνητο | τα | αυτοκίνητα |
| κλητική | αυτοκίνητο | αυτοκίνητα | ||
| Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
αυτοκίνητο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του αρχαίου επιθέτου αὐτοκίνητος (που κινείται μόνος του), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική automobile[1]
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /af.tɔˈci.ni.tɔ/
- συλλαβισμός : αυ‐το‐κί‐νη‐το
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
αυτοκίνητο ουδέτερο
- (μέσο μεταφορών)μηχανοκίνητο όχημα που φέρει κινητήρα και δεξαμενή με καύσιμα, που του δίνουν τη δυνατότητα να είναι αυτόνομο
Επεξεργασία
- αυτοκινητάκι (υποκοριστικό)
- αυτοκινητάρα (μεγεθυντικό)
Επεξεργασία
ΣύνθεταΕπεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
αυτοκίνητο
|
|
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ «αυτοκίνητο» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.