αυτοκίνητο
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| πτώσεις ↓ | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | αυτοκίνητο | τα | αυτοκίνητα |
| γενική | του | αυτοκινήτου | των | αυτοκινήτων |
| αιτιατική | το | αυτοκίνητο | τα | αυτοκίνητα |
| κλητική | αυτοκίνητο | αυτοκίνητα | ||
| Παράρτημα | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
αυτοκίνητο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του αρχαίου επιθέτου αὐτοκίνητος (που κινείται μόνος του), (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική automobile[1]
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /af.tɔˈci.ni.tɔ/
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
αυτοκίνητο ουδέτερο
- μηχανοκίνητο όχημα που φέρει κινητήρα και δεξαμενή με καύσιμα, που του δίνουν τη δυνατότητα να είναι αυτόνομο
Επεξεργασία
- αυτοκινητάκι (υποκοριστικό)
- αυτοκινητάρα (μεγεθυντικό)
Επεξεργασία
ΣύνθεταΕπεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
αυτοκίνητο
|
|
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ αυτοκίνητο στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.