περισταλτικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	περισταλτικός	η	περισταλτική	το	περισταλτικό
γενική	του	περισταλτικού	της	περισταλτικής	του	περισταλτικού
αιτιατική	τον	περισταλτικό	την	περισταλτική	το	περισταλτικό
κλητική		περισταλτικέ		περισταλτική		περισταλτικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	περισταλτικοί	οι	περισταλτικές	τα	περισταλτικά
γενική	των	περισταλτικών	των	περισταλτικών	των	περισταλτικών
αιτιατική	τους	περισταλτικούς	τις	περισταλτικές	τα	περισταλτικά
κλητική		περισταλτικοί		περισταλτικές		περισταλτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

περισταλτικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή περισταλτικός < αρχαία ελληνική περιστέλλω. Μορφολογικά αναλύεται σε περι- + σταλ- + -τικός.

• γισ τη σημασία στην ιατρική: < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική restrictif ή λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική péristaltique ή από την αγγλική peristaltic

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ɾi.stal.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ρι‐σταλ‐τι‐κός

Επίθετο

περισταλτικός, -ή, -ό

1. (λόγιο) που περιστέλλει, που περιορίζει
2. (φυσιολογία) που έχει σχέση με τον περισταλτισμό ή αναφέρεται σ’ αυτόν, που αφορά τις κυματοειδείς κινήσεις του εντέρου, με τις οποίες προωθείται η τροφή

Συγγενικά

• περισταλτικά
• περισταλτισμός / περίσταλση / περισταλτικότητα
• → δείτε τις λέξεις περιστέλλω, περί και στέλνω

Μεταφράσεις

    που περιστέλλει

αγγλικά : restrictive (en) γαλλικά : restrictif (fr)

    για τις κινήσεις του εντέρου

αγγλικά : peristaltic (en) γαλλικά : péristaltique (fr) φινλανδικά : peristalttinen (fi)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	περισταλτικός	ἡ	περισταλτική	τὸ	περισταλτικόν
γενική	τοῦ	περισταλτικοῦ	τῆς	περισταλτικῆς	τοῦ	περισταλτικοῦ
δοτική	τῷ	περισταλτικῷ	τῇ	περισταλτικῇ	τῷ	περισταλτικῷ
αιτιατική	τὸν	περισταλτικόν	τὴν	περισταλτικήν	τὸ	περισταλτικόν
κλητική ὦ!		περισταλτικέ		περισταλτική		περισταλτικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	περισταλτικοί	αἱ	περισταλτικαί	τὰ	περισταλτικᾰ́
γενική	τῶν	περισταλτικῶν	τῶν	περισταλτικῶν	τῶν	περισταλτικῶν
δοτική	τοῖς	περισταλτικοῖς	ταῖς	περισταλτικαῖς	τοῖς	περισταλτικοῖς
αιτιατική	τοὺς	περισταλτικούς	τὰς	περισταλτικᾱ́ς	τὰ	περισταλτικᾰ́
κλητική ὦ!		περισταλτικοί		περισταλτικαί		περισταλτικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	περισταλτικώ	τὼ	περισταλτικᾱ́	τὼ	περισταλτικώ
γεν-δοτ	τοῖν	περισταλτικοῖν	τοῖν	περισταλτικαῖν	τοῖν	περισταλτικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

περισταλτικός (ελληνιστική κοινή) < περισταλ- (<αρχαία ελληνική περιστέλλω) + -τικός. Μορφολογικά αναλύεται σε περι- + σταλτικός < σταλ- (στέλλω + -τικός).

• (ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• περισταλτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.