παλικάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	παλικάρι	τα	παλικάρια
γενική	του	παλικαριού	των	παλικαριών
αιτιατική	το	παλικάρι	τα	παλικάρια
κλητική		παλικάρι		παλικάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

παλικάρι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική παλληκάρι(ν) και με ορθογραφική απλοποίηση παλικάρι (& παλληκάριον) < ελληνιστική κοινή παλλικάριον, υποκοριστικό του πάλληξ < πάλλαξ (πολύ νεαρός έφηβος) ^[1]^[2]

παλικάρι ή παλληκάρι ουδέτερο

ο έφηβος ή ο νεαρός άνδρας
ο όμορφος και σφριγηλός άνδρας
ο γενναίος, αυτός που αντιμετωπίζει τους κινδύνους και τις αντιξοότητες με θάρρος

Όροι με παλληκαρ-, παλικαρ- — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

παλικάρι

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
↑ παλικάρι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

παλικάρι < παλληκάρι με ορθογραφική απλοποίηση· ο τύπος, στον τετράγλωσσο Θησαυρό του ⌘Γεράσιμου Βλάχου σελ.439, έκδοση 1784

παλικάρι ουδέτερο

άλλη μορφή του παλληκάρι ή παλλικάριν < → δείτε παλληκάριον για περισσότερες μορφές
※ 16/17ος αιώνας ⌘ (Διήγησις Aλεξάνδρου): 16ος αι. Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου / 17ος αι. Διήγησις Αλεξάνδρου μετά Σεμίραμης βασίλισσας Συρίας. Στο Recensio poetica (recensio R), 1529, επιμ. David Holton, Θεσσαλονίκη 1974
Ἐγώ 'καμνα τὰς μηχανὰς σὰν ἕνα παλικάρι, / καὶ δὲ μ' ἐστείλετε ἐσεῖς 'ς Δάρειον 'ποκρισάρη;