Δαρεῖος

Δείτε επίσης : Δαρείος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Δᾱρειο-
ονομαστική	ὁ	Δαρεῖος	οἱ	Δαρεῖοι
γενική	τοῦ	Δαρείου	τῶν	Δαρείων
δοτική	τῷ	Δαρείῳ	τοῖς	Δαρείοις
αιτιατική	τὸν	Δαρεῖον	τοὺς	Δαρείους
κλητική ὦ!		Δαρεῖε		Δαρεῖοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Δαρείω
γεν-δοτ	τοῖν		Δαρείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Δαρεῖος < (άμεσο δάνειο) αρχαία περσική 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎢𐏁 (d-a-r-y-u-š /Dārayauš/) < 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁 (d-a-r-y-v-u-š /Dārayavaʰuš/, αυτός που υποστηρίζει το καλό)^[1] < *dar- (κρατώ γερά, υποστηρίζω) + *vahu- (καλό)

Δαρεῖος αρσενικό

Δαρείος, περσικό ανδρικό όνομα βασιλέων
※ 5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις, 1, 1.1
Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο, πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης, νεώτερος δὲ Κῦρος.

και

↑ Jan Tavernier, Iranica in the Achaemenid Period (ca. 550–330 B.C.): Lexicon of Old Iranian Proper Names and Loanwords, Attested in Non-Iranian Texts, Peeters Publishers, Leuven 2007, ISBN 9789042918337, σελ. 15–16

Δαρεῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Δαρεῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.