ναύαρχος
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | ναύαρχος | οι | ναύαρχοι |
| γενική | του | ναύαρχου & ναυάρχου |
των | ναύαρχων & ναυάρχων |
| αιτιατική | τον | ναύαρχο | τους | ναύαρχους & ναυάρχους |
| κλητική | ναύαρχε | ναύαρχοι | ||
| Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι. | ||||
| Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- ναύαρχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ναύαρχος < ναῦς + -αρχος ἄρχω
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈna.vaɾ.xos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ναύ‐αρ‐χος
Ουσιαστικό
επεξεργασία
ναύαρχος αρσενικό ή θηλυκό
- (ναυτικός όρος, στρατιωτικός βαθμός) ο ανώτατος βαθμός στο Πολεμικό Ναυτικό
- τιμητική προσφώνηση για ανώτατους αξιωματικούς του ναυτικού με τον βαθμό του υποναυάρχου και του αντιναυάρχου
Συγγενικά επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
ναύαρχος
Αρχαία ελληνικά (grc) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ναύαρχος | οἱ | ναύαρχοι |
| γενική | τοῦ | ναυάρχου | τῶν | ναυάρχων |
| δοτική | τῷ | ναυάρχῳ | τοῖς | ναυάρχοις |
| αιτιατική | τὸν | ναύαρχον | τοὺς | ναυάρχους |
| κλητική ὦ! | ναύαρχε | ναύαρχοι | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ναυάρχω | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | ναυάρχοιν | ||
| 2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
ναύαρχος αρσενικό
- (ναυτικός όρος) αρχηγός στόλου
- άλλες μορφές: ναυάρχης
Συγγενικά επεξεργασία
→ και δείτε τις λέξεις ναῦς και ἄρχω
Πηγές
επεξεργασία
- ναύαρχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ναύαρχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.