ναῦς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ναῦς	νῆες
Γενική	νεώς	νεῶν
Δοτική	νηί	ναυσί
Αιτιατική	ναῦν	ναῦς
Κλητική	ναῦ	νῆες

Ετυμολογία

ναῦς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *néh₂us (δείτε και νέω). Συγγενές το σύνθετο 𐀙𐀄𐀈𐀗 (na-u-do-mo) *ναυ-δόμος. Επίσης συγγενή: λατινική nāvis, περσική ناو (nâv), σανσκριτική नौ (nau), नाव (nava)

Ουσιαστικό

ναῦς και ιωνικός τύπος  νηῦς, θηλυκό

1. πλοίο, καράβι
   • ναῦς μακρά: το πολεμικό πλοίο· (και ως σύνολο) ο στόλος
   • ναῦς στρογγύλη: το εμπορικό πλοίο

Συγγενικές λέξεις

 ετυμολογικό πεδίο 
ναυ-, νεω-, νη-, νηο- 

θέμα ναυ- ναυαγία ναυάγιον ναυαγός ναυαρχέω ναυαρχία ναυαρχίς ναύαρχος ναυβάτης ναυηγέτης ναυκληρία ναυκληρικός ναύκληρος ναυκραρία ναύκραρος ναυκράτης Ναύκρατις ναυκράτωρ ναῦλον ναῦλος ναύλοχος ναυμαχητέον ναυμαχία ναύμαχος ναυμάχος Ναύπακτος ναυπηγήσιμος ναυπηγία ναυπηγικός ναυπήγιον ναυπηγός ναύπορος ναύσταθμον ναυστολέω ναυστόλημα ναυστολία ναύστολος ναύφθορος ναύφρακτος

θέμα ναυτ- → δείτε τη λέξη ναύτης θέμα ναυσι- ναυσία ναυσικλειτός ναυσικλυτός ναυσιπέρατος ναυσίπομπος ναυσίπορος ναυσιπόρος ναυσίστονος ναυσιφθόρος ναυσιφόρητος

θέμα νεω- νεωλκία νεώλκιον νεωλκός νεώριον νεωρός νεώσοικος

θέμα νη-, νηω- ἐπίνειον νήιος νηίτης νηοδόχη νηοσόος νηοῦχος νηοφόρος νηοψία

Πηγές

• «ναῦς» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «ναῦς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.