νεωκόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	νεωκόρος	οι	νεωκόροι
γενική	του/της	νεωκόρου	των	νεωκόρων
αιτιατική	τον/τη	νεωκόρο	τους/τις	νεωκόρους
κλητική		νεωκόρε		νεωκόροι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νεωκόρος < νεώς (ή ναός) + κόρος (ή κούρος)

Ουσιαστικό

νεωκόρος αρσενικό ή θηλυκό, νεωκόρισσα θηλυκό

• (επάγγελμα) λαϊκός που έχει την ευθύνη για την καθαριότητα, την τάξη, την ασφάλεια και την λειτουργική ετοιμότητα ενός Ιερού Ναού

Συνώνυμα

• καντηλανάφτης
• εκκλησάρης
• εκκλησιαστικός

Μεταφράσεις

    νεωκόρος

αγγλικά : sexton (en), verger (en) τουρκικά : zangoç (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ουσιαστικό

νεωκόρος αρσενικό

• (επάγγελμα) φύλακας και επιστάτης ναού

Πηγές

• νεωκόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νεωκόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.