καντηλανάφτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καντηλανάφτης	οι	καντηλανάφτες
γενική	του	καντηλανάφτη	των	καντηλαναφτών
αιτιατική	τον	καντηλανάφτη	τους	καντηλανάφτες
κλητική		καντηλανάφτη		καντηλανάφτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καντηλανάφτης < καντήλ(α) / [καντήλ(ι) + αναπ- (ανάβω) + -της, με μετατροπή του [pt] σε ft

Ουσιαστικό

καντηλανάφτης αρσενικό (θηλυκό: καντηλανάφτισσα)

1. αυτός που ανάβει τα καντήλια σε ναό
2. (επάγγελμα) ο νεωκόρος

Άλλες μορφές

• κανδηλανάπτης
• καντηλανάπτης

Συγγενικά

• καντήλι

Μεταφράσεις

    καντηλανάφτης

γαλλικά : marguillier (fr), sacristain (fr)