ναυσία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ναυσίᾱ	αἱ	ναυσίαι
γενική	τῆς	ναυσίᾱς	τῶν	ναυσιῶν
δοτική	τῇ	ναυσίᾳ	ταῖς	ναυσίαις
αιτιατική	τὴν	ναυσίᾱν	τὰς	ναυσίᾱς
κλητική ὦ!		ναυσίᾱ		ναυσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ναυσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ναυσίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυσία (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ναυσία, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) ναυτία

  ※  1ος κε αιώνας ⌘ Διοσκουρίδης Πεδάνιος, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς^w, 3, 70.1 @scaife.perseus

  τὸ δὲ ἀφέψημα τῆς κόμης ποθὲν νεφριτικοῖς καὶ τοῖς περὶ κύστιν πάθεσιν ἁρμόζει διουρητικὸν ὑπάρχον, ἑρπετοδήκτοις δὲ δίδοται σὺν οἴνῳ καὶ καταμήνια ἄγει, ἐν πυρετοῖς τε ναυσίαν καὶ καῦσον στομάχου παραιτεῖται μετὰ ψυχροῦ ὕδατος πινόμενον.

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Γαληνός, In Hippocratis De fracturis, 2.24, 202, @scaife.perseus

  ναυσίαν γὰρ τὴν ναυτίαν ὀνομάζουσιν οἱ Ἴωνες

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ναυσίη
• αττικός τύπος : ναυτία

Συγγενικά

• ἐπιναύσιος
• ναυσίασις
• ναυσιασμός
• ναυσιάω
• ναυσιόεις
• ναυσίωσις

• → και δείτε τη λέξη ναῦς

Πηγές

• ναυσία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.