ναυσίη

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ναυσίη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ναυσίη θηλυκό

• (ιατρική) ιωνικός τύπος του ναυτία

  ※  7ος πκε αιώνας Σημωνίδης ο Αμοργίνος, Απόσπασμα 7 West, στ. 54, (7.50-7.54)

  τὴν δ᾽ ἐκ γαλῆς, δύστηνον οἰζυρὸν γένος·
  κείνηι γὰρ οὔ τι καλὸν οὐδ᾽ ἐπίμερον
  πρόσεστιν οὐδὲ τερπνὸν οὐδ᾽ ἐράσμιον.
  εὐνῆς δ᾽ ἀδηνής ἐστιν ἀφροδισίης,
  τὸν δ᾽ ἄνδρα τὸν περῶντα ναυσίηι διδοῖ.

  Την άλλη από νυφίτσα, γενεά πρόστυχη·
  γλυκάδ᾽ αυτή δεν έχει, δέν εχει καλό,
  δεν έχει χάρη μηδέ στάλα πάνω της·
  και ωστόσο δεν χορταίνει χάδια και αγκαλιά
  και τον δικό της άνδρ᾽ αηδιάζει τον.

  Μετάφραση: Σίμος Μενάρδος @greek-language.gr

Πηγές

• ναυτία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ναυτία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.