ναύτης
Νέα ελληνικά (el)Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | ναύτης | οι | ναύτες |
| γενική | του | ναύτη & ναύτου |
των | ναυτών |
| αιτιατική | τον | ναύτη | τους | ναύτες |
| κλητική | ναύτη | ναύτες | ||
| Ο δεύτερος τύπος γενικής ενικού, λόγιος. Σε όρους όπως Οίκος Ναύτου. | ||||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- ναύτης < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ναύτης
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈna.ftis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ναύ‐της
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
ναύτης αρσενικό
- (ναυτικός όρος, επάγγελμα) μέλος του κατώτερου πληρώματος ενός πλοίου
- (στρατιωτικός βαθμός) οπλίτης του πολεμικού ναυτικού με τον κατώτατο βαθμό
Πολυλεκτικοί όροιΕπεξεργασία
ΣύνθεταΕπεξεργασία
και
- ναυτεργάτης
- ναυτο- σύνθετα
Επεξεργασία
→ και δείτε τη λέξη ναυς
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
ναύτης
|
Αρχαία ελληνικά (grc)Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ναύτης | οἱ | ναῦται |
| γενική | τοῦ | ναύτου | τῶν | ναυτῶν |
| δοτική | τῷ | ναύτῃ | τοῖς | ναύταις |
| αιτιατική | τὸν | ναύτην | τοὺς | ναύτᾱς |
| κλητική ὦ! | ναῦτᾰ | ναῦται | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ναύτᾱ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | ναύταιν | ||
| 1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
ναύτης αρσενικό
- (επάγγελμα) o ναύτης, o ναυτικός
- συνταξιδιώτης σε ναυτικό ταξίδι
ΕπίθετοΕπεξεργασία
ναύτης
- συνώνυμο του ναυτικός
- ↪ ναύτης ὅμιλος
- ※ 7ος αιώνας πκε ⌘Ησίοδος, Θεογονία, 875-877
- ἄλλοτε δ᾽ ἄλλαι ἄεισι διασκιδνᾶσί τε νῆας | ναύτας τε φθείρουσι· κακοῦ δ᾽ οὐ γίνεται ἀλκὴ | ἀνδράσιν, οἳ κείνῃσι συνάντωνται κατὰ πόντον.
- Κάθε φορά πνέουν κι αλλιώς και τα καράβια διασκορπίζουνε, | τους ναύτες αφανίζουν. Και δεν υπάρχει προστασία απ᾽ το κακό | για τους ανθρώπους που θα τους συναντήσουν μες στη θάλασσα.
- Μετάφραση (2001), Σταύρος Γκιργκένης @greek‑language.gr
- ἄλλοτε δ᾽ ἄλλαι ἄεισι διασκιδνᾶσί τε νῆας | ναύτας τε φθείρουσι· κακοῦ δ᾽ οὐ γίνεται ἀλκὴ | ἀνδράσιν, οἳ κείνῃσι συνάντωνται κατὰ πόντον.
Επεξεργασία
θέμα ναυτ- και δείτε ναῦς
- ἀειναῦται
- ἄναυτα
- Ἀργοναύτης
- ἀρωγοναύτης
- Δεσποσιοναῦται
- φιλοναύτης
- καρυοναύτης
- λιναυτιά
- λιποναύτης
- λιποναυτίου
- μονοναύτης
- ναύτας
- ναυτεία
- Ναυτεύς
- ναυτία
- ναυτιασμός
- ναυτιάω
- ναυτιεύς
- ναυτικός
- ναυτιλέῳ
- ναυτιλία, ναυτιλίη
- ναυτίλλομαι
- ναυτιλοφθόρος
- ναυτίλος
- ναυτίς
- ναυτιώδης
- ναυτοδίκαι
- ναυτοκράτωρ
- ναυτολογέω
- ναυτολόγος
- ναυτοπαίδιον
- ναύτρια
- παλιναυτόμολος
- περιναύτιος
- πολυναύτης
- ποντοναύτης
- σοωναύτης
- στρογγυλοναύτης
- συνναύτης
- ταχυναυτέω
- χιλιοναύτης
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
με στερητικό ἀν-, διαφορετικού ετύμου
ΠηγέςΕπεξεργασία
- ναύτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ναύτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.