δήμαρχος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	δήμαρχος	δήμαρχοι
γενική	δημάρχου & δήμαρχου	δημάρχων & δήμαρχων
αιτιατική	δήμαρχο	δημάρχους & δήμαρχους
κλητική	δήμαρχε	δήμαρχοι

Ετυμολογία

δήμαρχος < αρχαία ελληνική δήμαρχος < δῆμος + ἄρχω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.maɾ.xɔs/

Ουσιαστικό

δήμαρχος αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό και δημαρχίνα)

1. εκλεγμένος τοπικός άρχοντας, επικεφαλής ενός δήμου

   ο δήμαρχος της πόλης υποσχέθηκε ότι θα λυθεί το πρόβλημα με τις θέσεις στάθμευσης

2. (στην αρχαιότητα) ο αρχηγός ενός δήμου της αρχαίας Αθήνας
3. (στην αρχαία Ρώμη) ο καθένας από τους δύο άρχοντες που εκπροσωπούσαν τους πληβείους

Εκφράσεις

• από δήμαρχος κλητήρας: για κάποιον που έχασε το αξίωμά του ή την υψηλή του θέση σε μια ιεραρχία και ξέπεσε
• τα παράπονά σου στο δήμαρχο:

1. άλλος είναι ο αρμόδιος για να σου λύσει το πρόβλημα
2. (ειρωνικά) δεν ακούει και δεν θα ακούσει κανένας (ούτε εγώ) τα παράπονά σου

Συγγενικές λέξεις

• δημαρχείο
• δημαρχικός
• δημαρχιλίκι
• δημαρχίνα

Μεταφράσεις

    εκλεγμένος άρχοντας, επικεφαλής ενός δήμου

αγγλικά : mayor (en) αρμενικά : քաղաքապետ (hy) (k'aġak'apet) γαλλικά : maire (fr) εσπεράντο : urbestro (eo), vilaĝestro (eo) ιαπωνικά : 市長 (ja) (shichō) (しちょう), 村長 (ja) (sonchō) (そんちょう) ισπανικά : alcalde (es)

κινεζικά : 市长 (zh) (shìzhǎng) κορεατικά : 시장 (ko) (sichang) ουκρανικά : мер (uk) (mer) πολωνικά : prezydent miasta (pl), burmistrz (pl) (σε μικρές πόλεις) ρουμανικά : primar (ro) ρωσικά : бургомистр (ru) (bourgomistr) τουρκικά : belediye başkanı (tr), belediye reisi (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δήμαρχος < δῆμος + ἄρχω

Ουσιαστικό

δήμαρχος αρσενικό

1. (Αθήνα) ο ετήσια εκλεγμένος άρχοντας καθενός από τους δήμους
2. (λοιπές πόλεις) ο εκλεγμένος άρχοντας του δήμου ή και ο αρχιδικαστής
3. (για τη Λατινική επικράτεια) ο άρχοντας των πληβείων (tribunus plebis)