άρχοντας

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	άρχοντας	οι	άρχοντες
γενική	του	άρχοντα	των	αρχόντων
αιτιατική	τον	άρχοντα	τους	άρχοντες
κλητική		άρχοντα		άρχοντες
όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άρχοντας < αρχαία ελληνική ἄρχων < μετοχή και ουσιαστικοποιημένη μετοχή του ἄρχω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.xon.das/

συλλαβισμός : άρ‐χο‐ντας

Ουσιαστικό

άρχοντας αρσενικό (θηλυκό αρχόντισσα)

1. πλούσιος άνδρας με θέση κύρους που φέρεται γενναιόδωρα και μεταφορικά όποιος φέρεται με παρόμοιο τρόπο χωρίς απαραιτήτως να είναι εύπορος

   ↪ ο Κώστας είναι άρχοντας, καθαρός, καλοντυμένος, ευγενής, πάντα κερνάει

   ↪ είναι μισθωτός, αλλά θέλει να ζει σαν άρχοντας

2. (παρωχημένο) ο κυβερνήτης μιας περιοχής, ο αξιωματούχος, αριστοκράτης ή ευγενής που δικοικούσε μια περιοχή

   (στην Ελλάδα) τσιφλικάς, προύχοντας, δημογέροντας

3. (αρχαία Αθήνα) επίσημος τίτλος

   ↪ οι εννέα άρχοντες των Αθηνών)

   → δείτε τις λέξεις ἄρχων και άρχων

Μεταφράσεις

    άρχοντας

αγγλικά : lord (en) γαλλικά : maître (fr)