άρχοντας

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	άρχοντας	οι	άρχοντες
γενική	του	άρχοντα	των	αρχόντων
αιτιατική	τον	άρχοντα	τους	άρχοντες
κλητική		άρχοντα		άρχοντες
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άρχοντας < αρχαία ελληνική ἄρχων < μετοχή και ουσιαστικοποιημένη μετοχή του ἄρχω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.xɔn.das/

συλλαβισμός : άρ‐χο‐ντας

Ουσιαστικό

άρχοντας αρσενικό, θηλυκό αρχόντισσα

1. πλούσιος αξιοπρεπής άνδρας με θέση κύρους που φέρεται γενναιόδωρα και μεταφορικά όποιος φέρεται με παρόμοιο τρόπο χωρίς απαραιτήτως να είναι εύπορος

   ο Κώστας είναι άρχοντας, καθαρός, καλοντυμένος, ευγενής, πάντα κερνάει

   είναι μισθωτός, αλλά θέλει να ζει σαν άρχοντας

2. παλιότερα, ο κυβερνήτης μιας περιοχής, ο αξιωματούχος, ο τσιφλικάς, ο προύχοντας, ο δημογέροντας, ο φερόμενος ως αριστοκράτης ή ευγενής που δικοικούσε μια περιοχή της Ελλάδας, ή αυτός που κρατούσε από "τζάκι", ανήκε σε πλούσια οικογένεια με επιρροή
3. στην αρχαιότητα ήταν επίσημος τίτλος (π.χ. εννέα άρχοντες των Αθηνών). Βλέπετε ἄρχων και άρχων
4. ο Νότης Σφακιανάκης

Μεταφράσεις

    άρχοντας

αγγλικά : lord (en) γαλλικά : maître (fr)