προύχοντας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	προύχοντας	οι	προύχοντες
γενική	του	προύχοντα	των	προυχόντων
αιτιατική	τον	προύχοντα	τους	προύχοντες
κλητική		προύχοντα		προύχοντες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προύχοντας < αρχαία ελληνική προύχοντες, πληθυντικός τού προύχων, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος προὔχω / προέχω (ξεχωρίζω, διακρίνομαι, ηγούμαι) < πρό + ἔχω

Ουσιαστικό

προύχοντας αρσενικό

1. (σπάνιο) άνθρωπος με πλούτο και ανώτερη κοινωνική θέση και δύναμη
2. (ιστορία) δημογέροντας κοτζάμπασης, πρόκριτος, προεστός

Μεταφράσεις

    προύχοντας

γαλλικά : notable (fr)