προέχω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	προέχω	προέχομαι & προὔχομαι
Παρατατικός	προεῖχον	προεχόμην & προὐχόμην
Μέλλοντας	προέξω	προέξομαι & προσχήσομαι
Αόριστος	προέσχον	προεσχόμην & προὐσχόμην
Παρακείμενος	προέσχηκα	προέσχημαι
Υπερσυντέλικος	προεσχήκειν	προεσχήμην
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

προέχω < προ- + ἔχω

Ρήμα

προέχω

1. κρατώ μπροστά
2. προτείνω, προσφέρω
3. δίνω μεγαλύτερη σημασία, προτιμώ
4. πληροφορούμαι κάτι πριν από άλλους
5. προηγούμαι, προπορεύομαι
6. υπερέχω
7. είμαι αρχηγός
8. εξέχω, προεξέχω
9. (μέσο) προέχομαι:
   1. προφασίζομαι
   2. προσφέρω
10. (ουσιαστικοποιημένο) προύχων: αρχηγός, διακεκριμένος
11. (απρόσωπο) προέχει: ωφελεί, ισχύει

Άλλες μορφές

• προὔχω

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Κλίση

    προέχω - ενεργητικοί τύποι

ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ προέχω προέχω προέχοιμι — σὺ προέχεις προέχῃς προέχοις πρόεχε οὖτος προέχει προέχῃ προέχοι προεχέτω ἡμεῖς προέχομεν προέχωμεν προέχοιμεν — ὑμεῖς προέχετε προέχητε προέχοιτε προέχετε οὗτοι προέχουσῐ(ν) προέχωσῐ(ν) προέχοιεν προεχόντων προεχέτωσαν 2o δυϊκός προέχετον προέχητον προέχοιτον προέχετον 3o δυϊκός προέχετον προέχητον προεχοίτην προεχέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο προέχειν προέχων προέχουσα προέχον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προεῖχον - - - σύ προεῖχες - - - οὖτος προεῖχε - - - ἡμεῖς προείχομεν - - - ὑμεῖς προείχετε - - - οὗτοι προεῖχον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προέξω - προέξοιμι - σύ προέξεις - προέξοις - οὗτος προέξει - προέξοι - ἡμεῖς προέξομεν - προέξοιμεν - ὑμεῖς προέξετε - προέξοιτε - οὗτοι προέξουσι(ν) - προέξοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προέξειν προέξων προέξουσα προέξον Ενεργητικός Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προέσχον πρόσχω πρόσχοιμι - σύ προέσχες πρόσχῃς πρόσχοις πρόσχες οὖτος προέσχε πρόσχῃ πρόσχοι προσχέτω ἡμεῖς προέσχομεν πρόσχωμεν πρόσχοιμεν - ὑμεῖς προέσχετε πρόσχητε πρόσχοιτε πρόσχετε οὗτοι προέσχον πρόσχωσι(ν) πρόσχοιεν προσχόντων / προσχέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσχεῖν προσχών προσχοῦσα προσχόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προέσχηκα προεσχήκω / προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός ὦ προεσχήκοιμι / προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός εἴην - σύ προέσχηκας προεσχήκῃς / προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός ᾖς προεσχήκοις / προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός εἴης προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός ἴσθι οὗτος προέσχηκε προεσχήκῃ / προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός ᾖ προεσχήκοι / προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός εἴη προεσχηκώς, προεσχηκυῖα, προεσχηκός ἔστω ἡμεῖς προεσχήκαμεν προεσχήκωμεν / προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα ὦμεν προεσχήκοιμεν / προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς προεσχήκατε προεσχήκητε / προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα ἦτε προεσχήκοιτε / προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα εἴητε/εἶτε προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα ἔστε οὗτοι προεσχήκασι(ν) προεσχήκωσι(ν) / προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα ὦσι(ν) προεσχήκοιεν / προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα εἴησαν/εἶεν προεσχηκότες, προεσχηκυῖαι, προεσχηκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προεσχηκέναι προεσχηκώς προεσχηκυῖα προεσχηκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προεσχήκειν - - - σύ προεσχήκεις - - - οὖτος προεσχήκει - - - ἡμεῖς προεσχήκεμεν - - - ὑμεῖς προεσχήκετε - - - οὗτοι προεσχήκεσαν - - -

• Μεσοπαθητικοί τύποι → λείπει η κλίση

Πηγές

• προέχω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προέχω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.