εξέχω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εξέχω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐξέχω. Συγχρονικά αναλύεται σε εξ- + έχω.

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈkse.xo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξέ‐χω

Ρήμα

εξέχω, πρτ.: εξείχα, αόρ.: εξείχα (χωρίς παθητική φωνή) ελλειπτικό ρήμα χωρίς συνοπτικούς χρόνους

• προβάλλω προς τα έξω ξεπερνώντας το γενικό περίγραμμα του σώματος στο οποίο ανήκω

Συνώνυμα

• προεξέχω

Κλίση

πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εξέχω	εξείχα	θα εξέχω	να εξέχω		εξέχοντας
β' ενικ.	εξέχεις	εξείχες	θα εξέχεις	να εξέχεις
γ' ενικ.	εξέχει	εξείχε	θα εξέχει	να εξέχει
α' πληθ.	εξέχουμε	εξείχαμε	θα εξέχουμε	να εξέχουμε
β' πληθ.	εξέχετε	εξείχατε	θα εξέχετε	να εξέχετε	εξέχετε
γ' πληθ.	εξέχουν(ε)	εξείχαν εξείχαν(ε)	θα εξέχουν(ε)	να εξέχουν(ε)

Συγγενικά

• εξέχων, εξέχουσα, εξέχον
• εξεχόντως
• προεξέχω

με εξοχ- από μεταπτωτική βαθμίδα του ἐξέχω

• έξοχα (επίρρημα)
• εξοχή
• έξοχος
• εξοχότατος
• εξόχως
• εξοχικός
• εξοχικό
• προεξοχή

Μεταφράσεις

    εξέχω

γαλλικά : sortir (fr), dépasser (fr)

Πηγές

• εξέχω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• εξέχει - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)