εξοχή

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εξοχή < αρχαία ελληνική ἐξοχή < ἐξέχω

Ουσιαστικό

εξοχή θηλυκό

1. το μέρος ενός σώματος που εξέχει, που προβάλλει προς τα έξω και ξεπερνά το γενικό περίγραμμά του

   ≈ συνώνυμα: προεξοχή

   ≠ αντώνυμα: εσοχή

2. τοποθεσία έξω από τις κατοικημένες περιοχές

   ≈ συνώνυμα: ύπαιθρος

   βγήκαμε από το χωριό και περπατήσαμε για καμιά ώρα στην εξοχή

   του άρεσε να βγαίνει στις εξοχές και να ζωγραφίζει τη φύση

   • τόπος διακοπών και αναψυχής, μακριά από την πόλη

     φέτος πού θα πάτε εξοχή;

Εκφράσεις

• κατ' εξοχήν και κατεξοχήν: κυρίως

Συγγενικές λέξεις

• εξέχω
• εξέχων
• εξεχόντως
• έξοχος
• εξοχότατος
• έξοχα
• εξόχως
• εξοχικός
• εξοχικό

Μεταφράσεις

    το μέρος που εξέχει

→ δείτε τη λέξη προεξοχή

    τοποθεσία έξω από τις κατοικημένες περιοχές

αγγλικά : country (en), countryside (en) γαλλικά : campagne (fr)

ολλανδικά : platteland (nl) ουδέτερο