πρόκριτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πρόκριτος	οι	πρόκριτοι
γενική	του	πρόκριτου & προκρίτου	των	πρόκριτων & προκρίτων
αιτιατική	τον	πρόκριτο	τους	πρόκριτους & προκρίτους
κλητική		πρόκριτε		πρόκριτοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόκριτος, λόγια λέξη < αρχαία ελληνική πρόκριτος < προκρίνω < πρό + κρίνω

Ουσιαστικό

πρόκριτος αρσενικό

1. ο εκλεκτός, αυτός που έχει εκλεγεί ή αποφασιστεί πριν την τελική κρίση
2. ο αιρετός τοπικός άρχοντας των χριστιανικών κοινοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
3. ο ευγενικής καταγωγής τοπικός άρχων

Συνώνυμα

• δημογέροντας
• κοτζάμπασης
• προύχοντας
• προεστός
• τσορματζής
• πολιτάρχης
• κοτζαμπάσης
• άρχοντας

Συγγενικά

• πρόκριση
• πρόκριμα
• προκρίνω
• προκριματικός : ο προδικαστικός

Μεταφράσεις

    πρόκριτος

γαλλικά : notable (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίθετο

πρόκριτος, -ος, -ον

• που τον έχουν επιλέξει, προτιμήσει· ιδίως για κάποιον που επιλέχθηκε σε προκαταρτική διαδικασία και συμπεριλαμβάνεται στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων

Αναφορές

Henry Liddell - Robert Scott, A Greek English Lexicon, 7th Edition, 1883