γλυκύς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	γλυκύς	η	γλυκιά	το	γλυκύ
γενική	του	γλυκύ	της	γλυκιάς	του	γλυκύ
αιτιατική	τον	γλυκύ	τη	γλυκιά	το	γλυκύ
κλητική		γλυκύ		γλυκιά		γλυκύ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	γλυκείς	οι	γλυκιές	τα	γλυκά
γενική	των	γλυκών	των	γλυκιών	των	γλυκών
αιτιατική	τους	γλυκείς	τις	γλυκιές	τα	γλυκά
κλητική		γλυκείς		γλυκιές		γλυκά
Οι τύποι με γιώτα (-ιά, ...) προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «γλυκύς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γλυκύς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γλυκύς. Συγκρίνετε με το κληρονομημένο «γλυκός».

Προφορά

ΔΦΑ : /ɣliˈcis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γλυ‐κύς

Επίθετο

γλυκύς

• μορφή του γλυκός

  ⮡  (στην Κύπρο) Έναν βαρύ-γλυκύ! (παραγγελία για ελληνικό καφέ, δηλαδή πολύ καφέ και μπόλικη ζάχαρη)

Συγγενικά

• γλυκυ- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα γλυκυ- στο Βικιλεξικό

→ και δείτε τη λέξη γλυκός

Μεταφράσεις

    γλυκύς

αγγλικά : sweet (en) γαλλικά : doux (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	γλυκῠ́ς	ἡ	γλυκεῖᾰ	τὸ	γλυκῠ́
γενική	τοῦ	γλυκέος	τῆς	γλυκείᾱς	τοῦ	γλυκέος
δοτική	τῷ	(γλυκέϊ) γλυκεῖ	τῇ	γλυκείᾳ	τῷ	(γλυκέϊ) γλυκεῖ
αιτιατική	τὸν	γλυκῠ́ν	τὴν	γλυκεῖᾰν	τὸ	γλυκῠ́
κλητική ὦ!		γλυκῠ́		γλυκεῖᾰ		γλυκῠ́
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	(γλυκέες) γλυκεῖς	αἱ	γλυκεῖαι	τὰ	γλυκέᾰ
γενική	τῶν	γλυκέων	τῶν	γλυκειῶν	τῶν	γλυκέων
δοτική	τοῖς	γλυκέσῐ(ν)	ταῖς	γλυκείαις	τοῖς	γλυκέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	γλυκεῖς	τὰς	γλυκείᾱς	τὰ	γλυκέᾰ
κλητική ὦ!		(γλυκέες) γλυκεῖς		γλυκεῖαι		γλυκέᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	γλυκέε (γλυκεῖ)	τὼ	γλυκείᾱ	τὼ	γλυκέε (γλυκεῖ)
γεν-δοτ	τοῖν	γλυκέοιν	τοῖν	γλυκείαιν	τοῖν	γλυκέοιν
Οι ασυναίρετοι τύποι όπως στο παράδειγμα του Smyth. Ο συνηρημένος δυϊκός, όπως στο σχολικό βιβλίο (Οικονόμου).
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'βαθύς' όπως «βαθύς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γλυκύς < πιθανόν (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *δλυκ-ύς που το συνδέει με τη λατινική dulcis ( > γαλλική doux, ισπανική dulce). Ομόρριζη του γλεῦκος.

Επίθετο

γλυκύς, -εῖα, -ύ

1. γλυκός (στη γεύση)
2. (μεταφορικά) γλυκός, ευχάριστος

   ⮡  γλυκύς ὕπνος

3. (για πρόσωπο) γλυκός, αγαπητός

   ⮡  γλυκεῖα μήτηρ

4. (για πρόσωπο, ειρωνικά) ανόητος, απλοϊκός

Συνώνυμα

• γλύκιος

Εκφράσεις

• γλυκύς ἀπείρων πόλεμος: για όποιον ρισκάρει επειδή δεν έχει επίγνωση του κινδύνου, επειδή είναι άμαθος, άπειρος

Συγγενικά

• γλεῦκος

παράγωγα: γλυκάζω γλυκασμός γλυκαίνομαι γλυκερός γλύκιος γλυκύτης γλύκων (ολόγλυκος ή γλυκούλης)

σύνθετα γλυκυ- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα γλυκυ- στο Βικιλεξικό όπως ενδεικτικά γλυκύδακρυς γλυκύθυμος γλυκύμαλον γλυκύπικρος

• Λέξεις γλυκ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• γλυκύς - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• γλυκύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γλυκύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.