ἕδρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἕδρᾱ	αἱ	ἕδραι
γενική	τῆς	ἕδρᾱς	τῶν	ἑδρῶν
δοτική	τῇ	ἕδρᾳ	ταῖς	ἕδραις
αιτιατική	τὴν	ἕδρᾱν	τὰς	ἕδρᾱς
κλητική ὦ!		ἕδρᾱ		ἕδραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἕδρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἕδραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἕδρα < ἔδος / ἕζομαι < πρωτοελληνική *heďďomai < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *séd-ye- < *sed-

Ουσιαστικό

ἕδρα θηλυκό (& ιωνικό ἕδρη)

1. μέρος που κάποιος κάθεται, κάθισμα, καρέκλα
2. θρόνος
3. ενδιαίτημα, κατοικία θεών, ναός, ιερό
4. θεμέλιο, βάση, κρηπίδα
5. έδρανο, εδώλιο
6. κατάλληλη θέση
7. συνεδρία, συνεδρίαση
8. απραξία, αδράνεια
9. τα οπίσθια, πρωκτός

   ≈ συνώνυμα: πυγή

Συνώνυμα

• ἕδος

Συγγενικές λέξεις

• ἑδράζω
• ἑδραῖος
• ἕδρανον
• ἑδριάω
• ἑδραίωμα

Σύνθετα

• ἐξέδρα
• ἔξεδρος
• ἐνέδρα
• ἔνεδρος
• ἐφέδρα
• ἔφεδρος
• καθέδρα
• πάρεδρος
• πρόεδρος
• σύνεδρος

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ἕδρη
• ἕδραμα