πυγή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πυγή	οι	πυγές
γενική	της	πυγής	των	πυγών
αιτιατική	την	πυγή	τις	πυγές
κλητική		πυγή		πυγές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγή < αρχαία ελληνική πυγή

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.ˈʝi/

Ομώνυμα / Ομόηχα

• πηγή

Ουσιαστικό

πυγή θηλυκό

• (λόγιο) (καθαρεύουσα) τα οπίσθια

Σύνθετα

• καλλίπυγος
• πυγολαμπίδα
• στεατοπυγία
• καταπύγων

Μεταφράσεις

    πυγή

→ δείτε τη λέξη οπίσθια

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	πυγή	πυγά	πυγαί
Γενική	πυγῆς	πυγαῖν	πυγῶν
Δοτική	πυγῇ	πυγαῖν	πυγαῖς
Αιτιατική	πυγήν	πυγά	πυγάς
Κλητική	πυγή	πυγά	πυγαί
αιτιατική ενικού & πῦγα

Ετυμολογία

πυγή < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *pouga (Συγγενές με το λατινικά puga, αρχαία εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα паѹга pauga, пѫга pǫga)

Ουσιαστικό

πυγή θηλυκό

1. οπίσθια
2. ουρά
3. εύφορος αγρός