στέγη
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | στέγη | οι | στέγες |
| γενική | της | στέγης | των | στεγών |
| αιτιατική | τη | στέγη | τις | στέγες |
| κλητική | στέγη | στέγες | ||
| όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- στέγη < αρχαία ελληνική στέγη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *steg- / *teg- (καλύπτω)
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈstɛ.ʝi/
- συλλαβισμός : στέ‐γη
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
στέγη θηλυκό
- η οριζόντια ή επικλινής επιφάνεια που καλύπτει κάποιο κτίσμα και μπορεί να αποτελείται από πλάκες, κεραμίδια, μπετόν κ.λπ.
- (συνεκδοχικά) το σπίτι, η κατοικία
- η εταιρεία ή ο οργανισμός που έχει ένα ορισμένο σκοπό να προωθήσει και να προστατεύσει
- ο χώρος που παρέχεται για την εξυπηρέτηση μιας ορισμένης, επαγγελματικής συνήθως, ανάγκης
