στέγη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στέγη	οι	στέγες
γενική	της	στέγης	των	στεγών
αιτιατική	τη	στέγη	τις	στέγες
κλητική		στέγη		στέγες
Παράρτημα

σπίτι με ξύλινη στέγη

Ετυμολογία

στέγη < αρχαία ελληνική στέγη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *steg- / *teg- (καλύπτω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈstɛ.ʝi/

συλλαβισμός : στέ‐γη

Ουσιαστικό

στέγη θηλυκό

1. η οριζόντια ή επικλινής επιφάνεια που καλύπτει κάποιο κτίσμα και μπορεί να αποτελείται από πλάκες, κεραμίδια, μπετόν κ.λπ.

   ≈ συνώνυμα: σκεπή

2. (συνεκδοχικά) το σπίτι, η κατοικία
3. η εταιρεία ή ο οργανισμός που έχει ένα ορισμένο σκοπό να προωθήσει και να προστατεύσει
4. ο χώρος που παρέχεται για την εξυπηρέτηση μιας ορισμένης, επαγγελματικής συνήθως, ανάγκης

Εκφράσεις

• η Στέγη του κόσμου : το Θιβέτ, διότι αποτελεί το μεγαλύτερη σε ύψος οροπέδιο της Γης

Συγγενικές λέξεις

• στεγάζω
• στεγανός
• στέγαση
• στεγάσιμος
• στέγασμα
• στεγαστικός
• στέγαστρο
• στεγνός

Σύνθετα

• άστεγος
• στεγανόποδο
• στεγανοποιώ

Μεταφράσεις

    στέγη

αγγλικά : roof (en) (1,2) γαλλικά : couvert (fr), toit (fr), toiture (fr) γερμανικά : Decke (de) ισπανικά : tejado (es), techo (es)