μπετόν

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μπετόν < γαλλική béton < λατινική bitumen (άσφαλτος)

Προφορά

ΔΦΑ : /bɛ.ˈtɔn/

Ουσιαστικό

μπετόν και μπετό ουδέτερο, άκλιτο

1. μείγμα από άμμο, τσιμέντο και χαλίκι, που χρησιμοποιείται στην οικοδόμηση: το βάζουμε ρευστό π.χ. για θεμέλια ή πλάκες του πεζοδρομίου, και γίνεται συμπαγές μέσα σε λίγη ώρα
2. (πληθυντικός) μπετά: το στάδιο οικοδόμησης ενός κτίσματος, κατά το οποίο κατασκευάζεται ο σκελετός του

Συνώνυμα

• σκυρόδεμα

Συγγενικές λέξεις

• μπετατζής
• μπετονιέρα
• μπετώνω

Σύνθετα

• μπετόβεργα
• μπετόβλακας
• μπετοκέφαλος
• μπετονόκαρφο
• μπετονόπροκα
• μπετοσίδερο
• μπετόχρωμα

Πολυλεκτικοί όροι

• μπετόν αρμέ

Μεταφράσεις

    μπετόν

→ δείτε τη λέξη σκυρόδεμα