στοίχος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στοίχος	οι	στοίχοι
γενική	του	στοίχου	των	στοίχων
αιτιατική	τον	στοίχο	τους	στοίχους
κλητική		στοίχε		στοίχοι
όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στοίχος < αρχαία ελληνική στοῖχος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsti.xɔs/

ομόηχο: στίχος

συλλαβισμός : στόί‐χος

Ουσιαστικό

στοίχος αρσενικό

• σειρά, γραμμή, ανθρώπων ή αντικειμένων π.χ. σε παράταξη στρατιωτών, μαθητών, αθλητών που στέκονται ο ένας πίσω από τον άλλο ή δομικών υλικών σε τοιχοποιία

ο γυμναστής του σχολείου παρέταξε τους μαθητές σε τρεις στοίχους για την παρέλαση

Σημειώσεις

Συγχέεται με τον στίχο του τραγουδιού ή του ποιήματος επειδή κι εκείνη η λέξη παραπέμπει σε αράδα, όμως ο στίχος και τα στιχάκια αναφέρονται αποκλειστικά σε αράδες κειμένου.

Συγγενικές λέξεις

• στείχω
• στοιχείο
• στοιχειώδης
• στοίχημα
• στοιχίζω
• στοίχιση

Σύνθετα

• αντίστοιχος, αντιστοιχώ, αντιστοιχία
• σύστοιχος, συστοιχία
• → δείτε τη λέξη  -στοιχία

Μεταφράσεις

    στοίχος

αγγλικά : row (en) γαλλικά : rang (fr)