στοίχιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στοίχιση	οι	στοιχίσεις
γενική	της	στοίχισης*	των	στοιχίσεων
αιτιατική	τη	στοίχιση	τις	στοιχίσεις
κλητική		στοίχιση		στοιχίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, στοιχίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στοίχιση < στοιχίζω < στοίχος

στοίχιση θηλυκό

η τακτοποίηση ανθρώπων ή πραγμάτων σε στοίχους
(τυπογραφία, επεξεργασία κειμένων σε υπολογιστές) η ευθυγράμμιση της άκρης του κειμένου παράλληλα προς το δεξί ή/και το αριστερό περιθώριο της σελίδας
αριστερή, δεξιά, πλήρης στοίχιση