περιθώριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	περιθώριο	τα	περιθώρια
γενική	του	περιθωρίου & περιθώριου	των	περιθωρίων
αιτιατική	το	περιθώριο	τα	περιθώρια
κλητική		περιθώριο		περιθώρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

περιθώριο < ελληνιστική *περιθεώριον < ελληνιστική κοινή περιθεωρέω / περιθεωρῶ < περί + αρχαία ελληνική θεωρέω / θεωρῶ ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική marge)

περιθώριο ουδέτερο

άγραφο τμήμα γύρω-γύρω σε σελίδα τυπωμένου βιβλίου ή αντίστοιχο τμήμα σελίδας τετραδίου
(κατ’ επέκταση) το διάστημα, η απόσταση, χρονική ή υλική, που υπάρχει γύρω από κάτι που θεωρείται κεντρικό και κύριο
(μεταφορικά) η απόκλιση από αυτό που θεωρείται ως κοινωνικό πρότυπο και είναι μερικώς ανεκτή από την κοινωνία

περιθώριο