κοινωνία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κοινωνία	οι	κοινωνίες
γενική	της	κοινωνίας	των	κοινωνιών
αιτιατική	την	κοινωνία	τις	κοινωνίες
κλητική		κοινωνία		κοινωνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοινωνία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κοινωνία < κοινωνός & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική société.

Ουσιαστικό

κοινωνία θηλυκό

1. σύνολο ανθρώπων που ζουν οργανωμένα και σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες

   ↪ στην αρχαιότητα υπήρχαν αρκετές μητριαρχικές κοινωνίες

2. (λόγιο) η συμμετοχή

Συγγενικές λέξεις

• κοινωνός
• κοινωνώ
• κοινωνικός
• αντικοινωνικός

Σύνθετα

• ελευθεροκοινωνία
• ενδοεπικοινωνία
• επικοινωνία
• παλιοκοινωνία
• ραδιοεπικοινωνία
• ραδιοτηλεπικοινωνία
• συγκοινωνία
• τηλεπικοινωνία

Πολυλεκτικοί όροι

• Θεία Κοινωνία
• Kοινωνία των Eθνών

Μεταφράσεις

    σύνολο ανθρώπων

αγγλικά : society (en) γαλλικά : société (fr), communauté (fr) γερμανικά : Gesellschaft (de) εσπεράντο : socio (eo) πολωνικά : społeczeństwo (pl) τουρκικά : toplum (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κοινωνία < κοινων(ός) + -ία < κοινωνέω (αναδρομικός σχηματισμός)

Ουσιαστικό

κοινωνία

• επικοινωνία, συναναστροφή

Πηγές

• «κοινωνία» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «κοινωνία» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.