απόκλιση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απόκλιση	οι	αποκλίσεις
γενική	της	απόκλισης*	των	αποκλίσεων
αιτιατική	την	απόκλιση	τις	αποκλίσεις
κλητική		απόκλιση		αποκλίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποκλίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απόκλιση < (ελληνιστική κοινή) ἀπόκλισις < ἀπό + κλίσις

Ουσιαστικό

απόκλιση θηλυκό

1. η εκτροπή από μια καθορισμένη θέση, κατεύθυνση ή συμπεριφορά
   • η διαφορά ενός στοιχείου από το αρχικώς επιδιωκόμενο

     τα έσοδα του προϋπολογισμού παρουσιάζουν ελαφρά απόκλιση προς τα κάτω

   • η διαφορά μεταξύ δύο στοιχείων που αποκλίνουν
2. (μαθηματικά) στατιστικός όρος που προσδιορίζει διάφορες αριθμητικές στατιστικές αποκλίσεις (1)
3. (αστρονομία) είναι η γωνιώδης απόσταση του ίχνους ενός άστρου (της θέσης του κατά την παρατήρηση) από τον ουράνιο ισημερινό και συμβολίζεται διεθνώς με το ελληνικό γράμμα δέλτα (δ)
4. (γεωγραφία) η γωνία που σχηματίζεται στο χάρτη από την κάθετο προς τον βορρά (όπως φαίνεται στο χάρτη) με την ευθεία προς τον πραγματικό γεωγραφικό βορρά
5. (μαγνητισμός) η γωνία που σχηματίζεται μεταξύ μαγνητικού και πραγματικού γεωγραφικού βορρά

Μεταφράσεις

    εκτροπή από θέση ή κατεύθυνση

γαλλικά : écart (fr) πολωνικά : odchylenie (pl)

    στατιστικός όρος

αγγλικά : deviation (en) γαλλικά : déviation (fr) πολωνικά : dewiacja (pl)

    αστρονομικός όρος

αγγλικά : declination (en) γαλλικά : déclinaison (fr) πολωνικά : deklinacja (pl)

Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια

    απόκλιση

αγγλικά : divergence (en), aberration (en) γαλλικά : infléchissement (fr)