ολκός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ολκός	οι	ολκοί
γενική	του	ολκού	των	ολκών
αιτιατική	τον	ολκό	τους	ολκούς
κλητική		ολκέ		ολκοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ολκός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὁλκός < ἕλκω

Προφορά

ΔΦΑ : /olˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ολ‐κός

Ουσιαστικό

ολκός αρσενικό

1. αυλάκωση αυλάκι (που έχει σχηματιστεί από κάτι που σύρθηκε)

   ≈ συνώνυμα: αυλακιά, χαρακιά, συρμή

2. (τεχνολογία)
   1. συνώνυμο του ελκυστήρας
   2. σύστημα που χρησιμεύει στη στρέψη κάποιου πράγματος
   3. σύστημα μηχανής συρματοποίησης με οπές απ’ όπου διέρχονται μεταλλικές ράβδοι και στη συνέχεια μετατρέπονται σε σύρματα
3. (ναυπηγική, ναυτικός όρος)
   1. δοκός σε επικλινή επιφάνεια, χρήσιμη για την καθέλκυση ή ανέλκυση ενός πλοίου
   2. (ιστορία, στην αρχαιότητα) όχημα με τροχούς για τη μεταφορά πλοίων
   3. σχοινί που χρησιμεύει στη στρέψη ενός ιστίου
4. (παρωχημένο, λόγιο) η έλξη, η έλκυση

   ≈ συνώνυμα: έλξη, σύρσιμο

Συγγενικά

• δίολκος
• → δείτε τη λέξη έλκω και το ομόρριζο ολκή (θηλυκό)

Μεταφράσεις

    ολκός