έλξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έλξη	οι	έλξεις
γενική	της	έλξης*	των	έλξεων
αιτιατική	την	έλξη	τις	έλξεις
κλητική		έλξη		έλξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, έλξεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έλξη < αρχαία ελληνική ἕλξις < ἕλκω < ϝέλκω < ρίζα ϝελκ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)elk- (ελκύω, τραβώ) (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική attraction)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈel.ksi/

Ουσιαστικό

έλξη θηλυκό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του έλκω
  1. το τράβηγμα

     άλλες μορφές: ελκυσμός

  2. (φυσική) η φυσική δύναμη που έλκει, που τραβά δύο σώματα το ένα προς το άλλο
  3. (γυμναστική) η άσκηση σύμφωνα με την οποία κάποιος έλκει το σώμα του προς τα πάνω, καθώς πιάνεται από ένα μονόζυγο ή δίζυγο
  4. η γοητεία που ασκεί κάποιος προς τους άλλους, η ικανότητά του προς προσέλκυση των άλλων

Πολυλεκτικοί όροι

• πόλος έλξης: για κάτι που αποτελεί το επίκεντρο του ενδιαφέροντος
• σχήμα έλξης: (γραμματική) όταν κάποιος όρος μιας πρότασης αλλάζει μορφή (πτώση, έγκλιση κ.λπ.), καθώς έλκεται από διπλανό του όρο

Μεταφράσεις

    έλξη

αγγλικά : traction (en), pulling (en), attraction (en) γαλλικά : attirance (fr), traction (fr), attraction (fr), attrait (fr)